Van de ruim driehonderd columns die ik in de loop der jaren schreef voor de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en vervolgens De Orkaan, waren er vijftig gewijd aan onduidelijk taalgebruik. Elke instantie maakt zich weleens schuldig aan abracadabra. Zo ook de gemeente Zaanstad, die in januari van dit jaar zelfs een prijs voor te moeilijke taal kreeg uitgedeeld (door toedoen […]
» Lees meer
Deze dichtregel komt uit het gedicht De zeer oude zingt van Lucebert en is helaas van toepassing op al het cultureel erfgoed van Nederland. De nieuwe erfgoedwet belooft enige verbetering te brengen, maar is alleen van toepassing op Rijksmonumenten. Door Anneke van Dok Het winkelpandje in de Zuiderhoofdstraat in Krommenie heeft die kwalificatie niet. Zelfs als het tot gemeentelijk monument […]
» Lees meer
Ik ben van de week een paar maal gestruikeld, eenmaal echt over scheef liggende stoeptegels en twee maal virtueel, over digitale obstakels. Door Anneke van Dok De verwonding door mijn val viel wel mee: alleen een schaafwond en gekneusde linker pink, die het vertikt mee te werken aan deze column. Dat is vervelend als je gewend bent met tien vingers […]
» Lees meer
Ik vond het Orkaanbericht over de diploma-uitreiking aan de tweeëntwintig geslaagden van praktijkschool De Faam het beste nieuws van vorige week. Dat de school al tien jaar eigen certificaten uitreikte is prijzenswaardig, maar doet niets af aan de betekenis van een landelijk, officieel erkend diploma. Door Anneke van Dok Ik hoop vurig, dat dit bewijs van erkenning geen windei is, […]
» Lees meer
Ik heb het nog niet kunnen lezen: het boek De ambtsketen veroverd van Klaas Tammes, maar ik ben wel benieuwd naar de belevenissen van de tien eerste vrouwelijke burgemeesters van Nederland. De eerste was Truus Smulders- Belïen, die in 1946 solliciteerde naar de vacature in Oost-, West- en Middelbeers. Zo wilde ze de Smuldersdynastie voortzetten nadat haar echtgenoot in Dachau was omgekomen. […]
» Lees meer
Toen ik de Orkaanberichten las over de grafschennis op de begraafplaats in Oostzaan, herinnerde ik me situaties, die ik als bestuurder in diverse gemeenten heb meegemaakt of gezien. De communicatie over veranderingen, inbreuken of ruimingen leidde meestal tot groot onbegrip en terechte verontwaardiging. Een van die kwesties veroorzaakte zelfs het aftreden van een wethouder. In mijn kritische roman Het jaar van […]
» Lees meer
Normaal vergaderen alle colleges van Burgemeester en Wethouders op dinsdagmorgen, behalve vandaag. Een paar duizend stadsbestuurders en gemeenteraadsleden stapten vanmorgen vroeg op de trein om zich naar West-Friesland te begeven voor de jaarlijkse vergadering van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Door Anneke van Dok In 2004 was Zaanstad de plaats van samenkomst en werden de gasten ontvangen op het Hembrugterrein. […]
» Lees meer
Een dikke man tafeltennist met zijn zoontje. Als ik ‘s avonds mijn tanden ga poetsen, pingpongen ze nog steeds, hoewel de schemering invalt en het zoontje eigenlijk naar bed moet. Ongelooflijk hoeveel energie er in zo’n tienjarig jochie schuilt en hoeveel vaderliefde in een man. Door Anneke van Dok In het speeltuintje klinken ook nog de gedempte stemmen van prille […]
» Lees meer
Soms doen veranderingen in de taal zich op een onverklaarbare wijze voor. Alsof de tijd rijp is voor een nieuw woord of gezegde. Waarom begon iedereen het woordje dat opeens te vervangen door die? ‘Het meisje die’ bekt niet, maar houdt wel stand. En waarom wordt lastig te pas en te onpas gebruikt? Omdat men niet wil toegeven iets niet te begrijpen? Een paar jaar geleden ging […]
» Lees meer
Met veel interesse volg ik de Orkaanrubriek Zaanse dromen, waarin het noodlot van mooie plannen wordt beschreven. Het gemeentebestuur reageert steeds welwillend op de door projectontwikkelaars gepresenteerde buitenkansjes, maar altijd met de toegevoegde zin: mits het de gemeente geen geld kost. Ik heb door schade en schande ervaren, dat mooie dromen vroeg of laat altijd extra geld kosten. Of het nu […]
» Lees meer
