Voor Proeflokaal de Kruis stopt donderdagavond een grijze auto.
De bestuurster –ruitjesbloes, grote natuursteen om haar nek, kapsel waar geen kapper geld aan verdient- stap uit en maakt direct contact met de mensen op het terras. Opgewonden duikt iedereen in z’n tas om even later met briefgeld de aandacht van de vrouw te trekken.
Voor Eveline is het routine. Ze doet het al acht jaar. Voor ons was het de eerste keer. En we snakken direct naar meer. Je kan kiezen uit paling of makreel. Meer smaken zijn er niet.
Eveline verkoopt haar vis op terrassen: “Ik loop alle kroegies af, mijn mannetjes vangen de boel in het Wormer en Jisperveld.” Naast het water in Wormer en Jisp hebben ze “een put” in Heerhugowaard en in Ursem. Een put is een stuk water waarin ze legaal kunnen vangen.
Binnen het beperkte assortiment biedt ze variatie: “Zelf schoonmaken of dat het gedaan is voor je?” Gerookte aal, palingfilet -wij denken dat aal en paling hetzelfde is?-, gerookte makreel en makreelfilet. Stoofaal en bakaal. Dat is de keuze. In Jisp, op het erf, wordt alles schoongemaakt en gerookt.
Een bedrijfsnaam heeft ze niet. Het gaat om Eveline, haar mannetjes, paling en makreel.
We kregen haar telefoonnummer. Dat gaan we niet met iedereen delen.
Als je haar vis wilt keuren: ga op ’n Zaans terras zitten. Wie weet komt ze langs (donderdagavond bij Proeflokaal de Kruis maak je kans. Soms).
Met verbazing heb ik de reclame stunt van Eveline gelezen. Mijn echtgenoot is palingvisser in Jisp (en alle gebieden die Eveline op noemt) en is dus de broer van haar vriend waar ze het over heeft. Haar mannetjes waar ze over schrijft,gaat dus over mijn echtgenoot,die hier helemaal niets mee te maken heeft. Er wordt geen paling of andere vis door ons aan haar geleverd,dit is van A tot Z verzonnen. De kwaliteit die zij verkoopt willen wij niet eens in huis hebben.Ik wil dat dit recht gezet gaat worden. Nelly Bark Jisp