Het was geen goed idee van Erwin Stam van het bewonersbedrijf Poelenburg (buurtcentrum De Poelenburght), om de Turkse vereniging DIDF de toegang te ontzeggen tot het wijkcentrum vanwege het politiek brandbare karakter van de boodschap van DIDF.

DIDF zegt een Turkse arbeidersvereniging te zijn, maar is vooral een Turks-Koerdische vereniging. En haar pijlen richt ze – vooral sinds de strijd van IS in het Koerdische deel van Syrië rond de stad Kobani – op de Turkse AKP-regering van premier Erdoğan, niet iemand die om zijn democratische idealen bekend staat. Op een artikel op de DIDF website komt de tegenstelling tussen de AKP-Turken en de Koerden haarscherp naar voren.

En daarmee zijn de Turkse politieke tegenstellingen in Zaandam geïmporteerd. Stam nam de beslissing onder druk van andere bestuursleden en door druk vanuit de wijk – de aanhangers van de officiële Turkse lijn. En daarmee was de geest uit de fles: plotseling was de vrijheid van meningsuiting in het geding en haalde Zaanstad de nationale pers.

En het is nog lang niet voorbij. Gisteravond probeerde een hoorbaar emotionele wethouder Rita Visscher olie op de golven te gooien: er was gesproken met DIDF, er werd gezocht naar een oplossing en naar alternatieve lokaties, de vrijheid van meningsuiting was belangrijk. Maar: ze kon weinig doen, per 1 juli was BewonersBedrijven Zaanstad de exploitant, die die gingen erover, niet de wethouder: “iedereen heeft vrijheid van meningsuiting maar het is een zaak van de verhuurder”.

GroenLinks, SP en ROSA sputterden tegen: “Zolang het legaal en passend is moet iedereen, ook DIDF, kunnen doen in buurthuis Poelenburg wat hij wil.” aldus Paul Laport die namens de drie sprak, “was dit nu het gevolg van de verzelfstandiging?” Ja dus. Erwin Stam: “wij krijgen 0% subsidie”.

Ook Erwin Stam gaat voor een oplossing, ook al zegt hij niet welke:

Maar DIDF-voorman Murat Şekercan – wiens Twitter-profiel niet voor niets Che Guevara en Russische revolutie laat zien – wil helemaal geen oplossing, hij wil oorlog. Wethouder Visscher krijgt de wind van voren:

Wat zei de wethouder wat Murat zo kwaad maakte? Ze maakte bekend dat er met DIDF uitgebreid was gesproken, dat de vereniging 15 alternatieven aangeboden had gekregen, niet op de suggesties reageerde, maar pas op het allerlaatste moment alle alternatieven verwierp. Er werd ook bekend gemaakt dat DIDF wel terug mag naar de Poelenburcht, maar dat ze geen contract wil tekenen “ons woord is goed genoeg”.

Maar oorlog tegen wethouder Visscher is niet genoeg. Het bestuur van BewonersBedrijf de Poelenburg bestaat uit leugenaars:

Tegen bestuurslid Ali Acer van BewonersBedrijf de Poelenburcht is een klacht bij de politie ingediend wegens doodsbedreiging op zondag 16 november. Uit de verklaring van DIDF, die op de SP-website verscheen en later bij Dichtbij.

Rond 13:30 uur vanmiddag liep Ali Acer langs en riep eerst “leugen, leugen” tegen de voorzitter Gazi Gulum en daarna begon hij te roepen “zolang ik hier ben komen jullie niet binnen, ik verscheur je, jij en nog andere twee bestuursleden ik ben nog niet klaar met jullie, jullie gaan het nog zien, ik ben een pro-Erdogan aanhanger ik ben nog niet klaar met DIDF, ik maak jullie allemaal af”. Hierna is de heer Ali Acer vertrokken.

DIDF beleeft door deze affaire z’n finest hour. Ze komen op radio en tv, ze houden hun ledenvergaderingen in het openbaar, ze demonstreren voor het gemeentehuis, ze demonstreren in de raadszaal, en dat willen ze bljven doen. DIDF wil helemaal geen oplossing, de commotie is de zuurstof voor DIDF.