In 2005 heb ik als leerkracht van groep 5 veel met de kinderen gesproken over terrorisme. In juli waren er terroristische aanslagen in Londen geweest en in november was Theo van Gogh in Amsterdam vermoord.

In december ging ik met groep 5 op excursie naar de moskee in Poelenburg. We zagen daar o.a. prachtige geometrische versieringen. Op school gingen we na het bezoek tegeltjes beschilderen met As-Salaam (vrede) in de vorm van een vredesduif. Ik ben benieuwd hoe scholen nu aandacht besteden aan de moord op Samuel Paty. Zelf gebruikte ik altijd teksten van bijvoorbeeld burgemeester Livingstone en Cohen in die tijd. Livingstone zei toen o.a.:

“De mensen die deze aanslagen gepleegd hebben willen andere mensen hun wil opleggen en de vrede in de stad verstoren. In onze stad wonen mensen van verschillende landen, godsdiensten en culturen in vrede bijelkaar. Iedereen kan zichzelf zijn, de mensen laten elkaar met rust en hebben respect voor elkaar. Wij hebben veel verdriet, wij treuren om de doden, maar blijven in vrede leven.”

Macron zei:

“Samuel Paty is vermoord, omdat hij besloten had zijn leerlingen te leren om burgers te worden. Paty werd vermoord omdat islamisten onze toekomst willen en omdat ze weten dat ze die nooit zullen krijgen.”

Op de kist van Paty ligt het Legion d’Honneur, de hoogste Franse onderscheiding even daarvoor postuum gekregen. Volgens het Franse republikeinse ideaal zijn alle Fransen gelijk, voorwaarde is dat ze de Franse waarden respecteren, zoals vrijheid van meningsuiting en de scheiding van kerk en staat. Als je dat als leerkracht aan leerlingen duidelijk kunt maken dan weten ze wat artikel 1 van onze grondwet betekent.

Je suis Samuel.

Anne Bijlstra