De Orkaanfeuilleton Fred Kroket lijkt een happy end te krijgen nu wethouder Hans Krieger een uitweg heeft gevonden voor de locatie Hoogtij.

Door Anneke van Dok

Wat mij betreft, is dit geen hap-snap-oplossing en mag het hele vestigingsbeleid erop worden gebaseerd. Criteria als duurzaamheid, maatschappelijk verantwoord ondernemen en sociaal personeelsbeleid mogen dan niet meer ontbreken. De lokale overheid heeft met de laissez faire politiek van de afgelopen twintig jaar veel regie uit handen gegeven. Bijna alles wat nodig is om invloed uit te oefenen op de vestiging van winkels en horeca, is aan de kant geschoven of afgeschaft. Wie durft begrippen als erfpacht, distributie-planologie en branche-differentiatie nog in de mond te nemen?

Marktwerking en globalisering kwamen in de plaats van duurzaamheid en regionale binding. De snel stijgende verhuurprijzen deden de rest: voor kleine, regionale ondernemers werd het praktisch onmogelijk op zich een plaats te verwerven op aantrekkelijke punten. De consument, die van de liberale kordaatheid moest gaan profiteren, had helaas vaak het nakijken.

Fred Kroket heeft, dankzij de steun van zijn klanten en sympathisanten, als een ijsbreker gewerkt. De Orkaan heeft door de berichtgeving een dilemma belicht, waar commerciële media soms overheen kijken. Omdat grote ketens onmisbare adverteerders zijn?

Tijdens de Covid-19-crisis was ik blij dat er nog zelfstandige neringdoenden in mijn omgeving waren. Daar kon ik veilig groente, vis of brood kopen, zonder drammerige klanten die te dicht naast me gingen staan bij de kassa. Bij de slager wachtte ik buiten tot ik aan de beurt was. Daar raakte ik zomaar in gesprek met andere wachtenden, hetgeen me binnen nooit overkwam. Bovendien kocht ik alleen wat er op mijn boodschappenbriefje stond, en ik ontliep alle zoete verleiders bij de ingang of de kassa van de supermarkt. ‘Mag het een onsje meer zijn,’ in plaats van ‘Twee halen, één betalen.’ Dat is beter voor mijn gezondheid en beter voor het milieu.

Durft de VVD-wethouder van Zaanstad het aan om het vrije marktdenken op te geven en de teugels weer in handen te nemen?  Liefst ten faveure van nuttige, duurzame winkels en horecagelegenheden en ter ondersteuning van ondernemers die zo vertrouwd zijn, dat we ze een bijnaam geven?