Als ik lees hoeveel Zaanse woningen er door commercieel misbruik aan woningzoekenden worden onthouden, vraag ik me af hoe we ooit weer greep krijgen op een eerlijke verdeling van woonruimte.

Wat heeft het voor zin om steeds maar nieuwe huizen te bouwen, wanneer er zoveel betaalbare woningen worden verspild aan hebzucht. Betere controle op gedoogde onderverhuur? Me zolen.

Door Anneke van Dok

Halve maatregelen zijn slecht handhaafbaar. Een radicaal verbod lijkt me gerechtvaardigd. Geldwolven overtreden brutaal de regels van een coulante overheid en ontnemen jonge mensen een kans op een huis.

Airbnb is een aantrekkelijke manier om als toerist in een stad te vertoeven, dat moet ik, tot mijn eigen schande, uit ervaring toegeven. En voor de bewoner is het onderverhuren van zijn woning een lucratieve bezigheid, terwijl hij zelf een poosje in Spanje vertoeft. Maar alles wat oogluikend wordt toegestaan, mondt naar verloop van tijd uit in een onbeheersbare wantoestand.

In New York daagden de medebewoners van een appartementencomplex waarin Airbnb plaatsvond, de verhuurder voor de rechter, die de onderverhuur op straffe van een grote dwangsom stopte. In Nederland kun je overlast veroorzakende activiteiten ook voor de rechter te brengen. Het is zelfs mogelijk om een overheid met boetes op de knieën te krijgen, wanneer die nalaat de eigen regels te handhaven.

Het is toch van de zotte, dat woningzoekenden nu onderdak moeten vinden in een recreatiewoning of stacaravan die voor toeristen is bedoeld, terwijl huizen die voor permanente bewoning zijn gebouwd, door toeristen worden ingenomen.

Ik ben heel nieuwsgierig wat de volgende stap van het gemeentebestuur zal zijn: een beetje gedogen, iets meer handhaven, of de beuk erin?

lees meer van Anneke van Dok 1