Toen ik vorige week over de Gedempte Gracht liep en de etalages van de modezaken bekeek, overviel me opeens een vreemde vraag: kun je in de Zaanstreek nog wel een lapje stof kopen om zelf een rok of een jurk in elkaar te flansen?
Door Anneke van Dok
Ik liep langs het smalle pandje tegenover de Bruna boekhandel, waarin vroeger stoffenwinkel Lust gevestigd was en waar ik katoentjes en pied de poule verkocht; tijdens mijn middelbare schooltijd op zaterdagen en later op momenten dat er iemand uitviel.
Ik leerde er razendsnel vermenigvuldigen. Als je namelijk op zoek moest naar een calculator, was je klant al op weg naar de concurrent: Lappen Klaas op de markt. En zo rekende ik uit het hoofd en binnen een minuut uit wat 2,25 meter Trevira maal zeventien en een halve gulden moest kosten. Doe dat maar eens na. Eerlijk gezegd moet ik nu zelf ook naar pen en papier grijpen om de som te maken.
Waarom kopen we nog steeds flodderdingetjes waar na een paar keer dragen de fut al uit is. De kleding die je zelf maakt, is niet goedkoper dan de in verre landen tegen hongerlonen gemaakte confectie, maar wel duurzamer. De kik van het kopen van een kant-en-klaar-jurk is maar van kortstondige duur. De pret van het zelf ontwerpen en creëren duurt daarentegen wel een week lang. Bovendien blijft het resultaat langer in model.
In de huidige tijd waarin sommige modezaken hun winkeldochters vernietigen als oud papier, wordt het tijd om het woord stikstof weer eens een positievere betekenis te geven. Evenals de woorden doorslaan, piqueren en blind zomen. Wie kan er nog een paspel maken? Het is toch ongelooflijk dat kleding weggegooid wordt voor het is versleten en dat we de deugdelijke textielindustrieën in ontwikkelingslanden kapot maken met de dumping van onze oude spijkerbroeken?
Ik heb begrepen dat er al alternatieven worden gezocht om de verspilling en de daarmee gepaard gaande milieuvervuiling een halt toe te roepen. Zo wordt er in Haarlem een ruilbeurs voor kleding gehouden. Met gesloten portemonnee kun je er je afgedankte kledingstukken ruilen voor een ander tweede hands exemplaar. Ik ben benieuwd wanneer er weer een stoffenzaak op de Gedempte Gracht wordt geopend.
Afbeelding: Pied de poule (hanenvoet in het Nederlands).
Wat Rini zegt is juist! En er gaat weinig boven zelfgemaakte of zelf vermaakte kleding of tweedehands gepimpte kleding. En een gepaspoleerd knoopsgat? Ik kan het ook nog. Er zijn zelfs nog naaiklubs. En supermooie stoffen op de stoffenbeurzen. Zullen we met zijn drietjes?
Een stoffenwinkel op de Gracht, ik vraag me af of dat nog haalbaar is. Maar in het voor- en najaar zijn er vele stoffenmarkten in het land waar je je als liefhebber kunt uitleven. Bezoek de sites van Stoffenbeurs, Stoffenspektakel en Stoffencircus eens. De zoon van Lappenklaas Floris is nog steeds te vinden op de markt in Wormerveer en zaterdag in Zaandam. Het gebeurt echt nog, zelf kleding maken.