Wie werd er niet geroerd door de foto’s van Ron Swart, van een sperwer in Krommenie die weer vrijgelaten werd? De Orkaan besteedde daar aandacht aan.
Vond u de evacuatie van de met uitsterving bedreigde beekprik uit de verdroogde Reusel ook een teken van opperste beschaving? Vroege Vogels besteedde er veel zendtijd aan.
Maar waarom reageren we dan toch zo lauw op vluchtelingen die in gevaarlijke bootjes op de Middellandse Zee dobberen. Terwijl zij wachten op een veilige haven, wordt er aan de wal een afschuifspelletje gespeeld. ‘Stel je voor dat ze allemaal de overkant bereiken, dat kunnen we hier echt niet hebben,’ is het excuus. Dat zou een tsunami aan avonturiers ten gevolge hebben.
Het merkwaardige is, dat opiniepeilingen, zowel in Nederland als in Duitsland, uitwijzen dat een groot deel van de ondervraagden positief over de opvang van vluchtelingen denkt en nu dus een zwijgende meerderheid vormt. De onthutsende getuigenverslagen over de toestand van de opvangcentra ‘in de regio’, waar miljoenen Syriërs een goed heenkomen dachten te vinden, raken ons niet meer. Onze eigen hitte en de Tour de France namen alle nieuwszenders en onze gemoederen in beslag. Laten we het hoofd toch koel houden en ons morele kompas niet van de wijs laten brengen.
Uit angst voor populisten laten Europese regeringsleiders na de regie te pakken voor een gezamenlijke opvang. Daarom is het belangrijk dat de zwijgende meerderheid zich laat horen en eist wat van je van leiders mag verwachten.
Natuurlijk is er een grens aan onze opvangcapaciteit, maar die is bij een eerlijke verdeling nog lang niet bereikt. Wie muren bouwt, kweekt haat. De avonturiers houd je er niet mee tegen, kijk maar naar Calais. Maar de echte vluchteling deinst ervoor terug. Ik heb deze column ‘Een verboden vraag’ genoemd, omdat alleen de sperwer Zaans nieuws was. Waarschijnlijk komt ie helemaal niet uit de Zaanstreek, maar is hij uit Appelscha of Emmerich weggevlogen, omdat hij zich daar bedreigd voelde.
Grote veranderingen beginnen altijd op lokaal niveau. Zo bewerkstelligde de inwoners van Dresden met de kreet ‘Wir sind das Volk’ de eerste roestplekken in het ijzeren gordijn. Wie weet wat er Krommenie staat te gebeuren.
Foto boven Ron Swart van Kijk op Nieuws.
"Uit angst voor populisten laten Europese regeringsleiders na de regie te pakken voor een gezamenlijke opvang." Probleem is dat in een aantal landen (Polen, Honmgarije, Italië) die populisten al aan de macht zijn en zo de beslissingen van de EU (die veelal met eensluidendheid van stemmen genomen moet worden) op een gigantische manier lopen te frustreren.
Als ik er één in huis mag nemen, kies ik voor de sperwer. Zo bood ik opvang aan een gezin koolmeesjes dit jaar. Heeft u al een 'vluchteling' in huis genomen?
Ik ontvang veel vreemde vogels in mijn achtertuin . Dank voor de bekrachtiging van de waarneming in mijn columns.
De waarneming is zeker juist. Er zijn echter ook veel verschillen tussen mijn familie Koolmeesjes en vluchtelingen. Vluchtelingen moet je helpen. Maar naar mijn idee is iedereen erbij gebaat als dat in de regio gebeurd. Zo vangen we zeehondjes op in de buurt van de Waddenzee en niet in zuid Limburg, om uw parallel met dieren er maar in te houden. Uit uw opmerking over vreemde vogels maak ik overigens op dat u nog geen vluchteling in huis heeft genomen. Ik zie een kans.
Ik vind de stromen ongewenst. Maar dit is een blijvende discussie waar ik niets aan kan veranderen. Behalve opvang in de regio dan wel helpen opbouwen van een toekomst in de landen zelf een hart onder de riem steken. Vandaar dat ik wél geroerd wordt door opvallend nieuws over een sperwer. Ondanks beroepen op 'medemenselijkheid'.
Een jonge onervaren sperwer die een inschattingsfoutje maakt gebruiken om een bruggetje te slaan naar een uiterst duistere wereld van mensenhandel en politiek over de ruggen van deels écht arme mensen en tevens vele gelukzoekers gaat wel een beetje te ver hoor...
Beste Ton van Harlingen: Muren zijn het kenmerk van een gesloten samenleving waar geen ruimte is voor andere denkbeelden en vreemdelingen, een volledige gedetermineerde samenleving zonder vrijheid. Zulke samenlevingen zien en zagen wij in Iran, Saudie Arabie, en Staphorst, en worden doorgaans gedetermineerd door religieus extremisme. Ook in het Europa van voor de Franse revolutie zat het volk gevangen tussen muren van bijgeloof en vooroordelen. De verlichte intellectuelen uit de Franse revolutie hebben getracht die religieuze muren af te breken. Dat is maar voor een deel gelukt. Een sperwer heeft de keus weg te vliegen, mensen in een gesloten samenleving geven zich zelf en anderen geen kans om de vleugels uit te slaan. Dus breek de muren af en stel je open voor die grote mooie, overweldigende, maar soms ook best wel enge wereld. Het zal je verrijken.
Jammer dat de Anti-Revolutionaire Partij (ARP) er niet meer is.
Nou, de vergelijking tussen die losgelaten sperwer en een vluchteling gaat wel erg mank. Een sperwer is slechts vrij om sperwer te zijn, maar is verder volledig gedetermineerd, o.a. wat leefgebied en prooi betreft. "Wie muren bouwt, kweekt haat", schrijft mw. Van Dok; ook dat is een bedenkelijke uitspraak, want erfafscheidingen en grenzen zijn er juist om de dingen op orde te houden. Ze zijn het kenmerk van een stad of staat, dat zal de schrijfster als voormalig burgemeester en staatssecretaris toch moeten beamen. Alleen in Christus zijn er geen muren, maar sinds wanneer zijn de landen en vluchtelingen christelijk?