Dit weekeinde was niet alleen zonnig, maar ook nostalgisch. Geboren en getogen langs de Zaan ontbrak er iets aan de opvoeding van Paul en mij: we hadden het Czaar Peterhuisje nog nooit bezocht.

Een soortgelijke omissie, namelijk het voorbij leven aan de molen De Bleeke Dood, die pal naast het ouderlijk huis van mijn echtgenoot stond, maakten we ooit goed tijdens het bezoek van een Engelse fotograaf. Het is alweer veertig jaar geleden dat we met onze buitenlandse gast, voor de eerste maal de ladder naar de eerste omloop beklommen.

Door Anneke van Dok

Het Czaar Peterhuisje bleef in het verdomhoekje tot afgelopen zondag. Wat is het toch mooi om de geschiedenis rond dat bezoek van de tsaar te horen. Zijn naam Peter de Grote dankte hij niet zozeer aan zijn lengte van ruim twee meter, maar aan zijn grote daden in eigen land. Toch kwam hij eind zeventiende eeuw helemaal naar Zaandam om in dat huisje te logeren en het vak van scheepsbouwer af te kijken. Waarom praten we na zulk hoog bezoek nog denigrerend over onze bakermat?

Waarom gaan wij Nederlanders zo gemakkelijk voorbij aan alles wat zich om de hoek van de deur bevindt en reizen we ons suf naar wat ver weg is? Wat doet een kind van twaalf in Bali, wanneer het Neeltje Jans nog nooit heeft bekeken? En waarom stappen we in een vliegtuig naar Oostenrijk, in plaats van te genieten van onze eigen sneeuw?

Als de buienradar sneeuw voorspelt kun je ook een snipperdag nemen om te langlaufen op de skatebaan rond het Twiske. Desnoods met Glühwein in café Huppeldepup toe. Waarom een treinreis door Zwitserland in plaats van de stoomtram van Hoorn naar Medemblik? Waarom de stress van een vluchtvertraging op een overvolle luchthaven, wanneer je op de fiets naar Bakkum kunt? Waarom met tweeduizend mensen op een cruise naar Vilnius, in plaats van in fluisterboot door Hollandse weidegebieden?

Tja, daar peinzen we niet over als het vakantiegeld weer binnenkomt want: we hebben recht op zon, hoezeer die koperen ploert onze gezondheid ook bedreigt. En we hebben recht op sneeuw, ook als die er met een kanon moet worden neergelegd. En we hebben, na een heel winter stamppot koken, recht op all inclusive, ook al staat dat buffet minstens twee uur te pruttelen. Vanwege al die geclaimde rechten moet Schiphol steeds meer uitbreiden tot we er letterlijk en figuurlijk in stikken.