Anneke van Dok: Het klokje en de roos
Ik hoop dat de sinterklaasrijmelaars genoeg inspiratie hebben overgehouden om de rest van het jaar te blijven schrijven over lief en leed.
Daarom vandaag geen prozaïsche column maar een after- sintvers.
Ter aanmoediging om uw dichtaderen nog enige tijd open te houden.
Ik reken op veel berijmde reacties; sonetten, haiku’s of ballades.
Allemaal welkom, maar wel ondertekend met naam en toenaam, zoals gebruikelijk is in De Orkaan.
Het klokje en de roos Een sneeuwklokje weende Haar kopje hangend naar het gras Omdat de kou haar versteende En ze zo vreselijk eenzaam was. De narcis sliep nog in zijn holletje, De forsythia gluurde uit haar knop De tulp was nog maar een bolletje En de krokus stond nooit vroeg op Het bloempje rilde van de kou Een zomerklokje wilde ze zijn Als het even kon, heel gauw Want de winter was niet fijn. Toen zag een fee haar huilen En daalde naast het klokje neer. `Wil je zo graag ruilen?’ Vroeg ze aan het bloempje teer Ze werd verwisseld met een roos, De fee had dat zo voor mekaar Maar de rozen keken boos. Het hele perk hoonde haar `Ga naar je eigen seizoen terug’ Sneerden ze met veel venijn En daarna zwegen zij stug. `Ik wil weer een winterbloem zijn,’ Klepelde het klokje vol smart. `Ik ben maar wit en klein, Maar ik heb wel een warm hart.’ Haar tranen vielen op de grond, De roos stierf, maar bleef prikkelbaar, Het klokje sliep en was gezond. Toen ze ontwaakte, riep ieder blij: `Kijk, de winter is bijna voorbij!’ Anneke van Dok
Een limerick mag denk ik ook wel.
Er was eens een wolf in de lage landen
Die zag zijn omgeven verzanden
Waar moet hij nu heen
Mensen doen zo gemeen
Als hij maar niet in de Zaanstreek belande
Super. Hoe je met weinig woorden veel kan zeggen.
Ze zijn er allemaal dit jaar
de spreeuw, de specht, de gaai.
Ze maken ruzie met elkaar
met fladderend lawaai.
Er is genoeg voor ieder soort
met gulle hand gegeven.
Toch kibbelen ze stevig voort
vechtend op dood en leven.
De kleine roodborst ziet het aan
van onder kale struik.
Hij laat de meute maar begaan
vult rustig aan zijn buik.
Van alle dieren bij elkaar
pad, egel, kikker, hop
Is slechts de meelworm de sigaar
offert zich zwijgend op……..
Bij zo’n mooi gedicht zwijgt de rijmelaar.
Zo maar wat probeerseltjes:
Dichten,
Welke vorm?
Keuze is enorm,
Moeilijker dan de inhoud,
Elfje
Winter,
Lekker koud,
Sneeuw, ijs, stampot,
Of warmer dan ooit,
Klimaatverandering
Leuke oefeningen al die verschillende dichtvormen als je (nog) niet mobiel bent:
Zal weer loslopen,
Na lange tijd in pijn,
Knieoperatie