Als ik je een advies mag geven: verhuis niet, want je loopt een dikke kans te verdwalen in een doolhof van administratieve rompslomp.

Onze eerste verhuizing in 1969, van het ouderlijk huis naar Perim 125, verliep vrij soepel. Spullen hadden we nauwelijks, de administratie bleef beperkt tot een inschrijving en een handtekening en de inboedel kon met de Renault 4 worden vervoerd.

Door Anneke van Dok

Als staatssecretaris van Economische Zaken was ik behalve met een omvangrijke handelsportefeuille ook belast met het beknotten van de administratieve lasten van diensten en bedrijven. Ik haalde mijn streefbudget aan besparingen, maar mijn jubelkreet was misplaatst: wat ik aan de voorkant wegstreepte, kwam er door de achteringang (o.a. via Brussel) weer binnen.

Ik constateer nu, dat het bedrijfsleven, maar vooral de overheidsdiensten, zichzelf ervan hebben ontdaan door al het papierwerk op het digitale bord van de klant te schuiven. Als je opheldering wilt over een dienst en of verplichting, krijg je via de computer een voorgekauwd menu voor je neus, waar jouw vraag jammer genoeg niet op voorkomt. Of je krijgt een telefonische robot, aan wie je je vraag mag voorleggen. In Algemeen Beschaafd Nederland, want het apparaat is niet gesteld op Zeeuws of Drents. Wie op een website naar een e-mailadres zoekt, komt geheid in een tredmolen terecht.

Wat een verademing als een medewerker het ABP-pensioenfonds de telefoon opneemt, even naar je geboortedatum en postcode vraagt om je daarna met jouw dossier voor zijn neus, te woord te staan. Ik belde het ABP, omdat mijn hypotheekverstrekker me ongerust had gemaakt met de mededeling dat de nabestaandenpensioenen ontbraken op de overzichten in mijn hypotheekdossier. De medewerker van het pensioenfonds kon mijn ongerustheid gelukkig snel wegnemen: de oorzaak van de omissie lag aan het computersysteem, dat zoveel informatie niet kon verwerken. Maar ik moet wel alle gegevens die blijkbaar nodig zijn voor de koop en verkoop van een huis, in mijn systeem kunnen zetten: ook de documenten uit het papiertijdperk. Ik heb ze bladzijde voor bladzijde met mijn telefoon gekopieerd.

Een oude vriendin liet mij eens zien hoe ze het intoetsmenu via de telefoon kan omzeilen: zodra haar de keuze ‘Wilt u uw lidmaatschap opzeggen?’ Of: ‘Bent u een nieuwe abonnee?’ wordt voorgelegd, drukt ze op één van die twee toetsen en krijgt dan onmiddellijk iemand aan de telefoon, die haar welwillend met de juiste afdeling verbindt.

Het nieuwe systeem bespaart de bedrijven en diensten vast veel geld, maar ik het ben het beu: geef mij maar een doortastende telefoniste die precies weet wie je kan helpen, of een contactpersoon van vlees en bloed met een voor-en een achternaam.

De auto op de foto heeft niks met het verhaal te maken (behalve dat het ook een Renault 4 is) en maakten we ooit op de Oldtimerdag in Oostzaan.