Parlementair verslaggevers Peter Kee en Thijs Boer, allebei met Zaanse wortels, reconstrueerden de eerste 18 maanden van het coronabeleid in Nederland.

Ze schreven er een boek over dat de tongen los maakt: Code rood, het verhaal achter het coronabeleid.

Donderdag 25 november 2021 werden ze tijdens een bijeenkomst van De Maatschappij Zaanstreek- Waterland geïnterviewd door Robert van Tellingen in de Zaandamse Bullekerk.

Voor de Radio Orkaan podcast maakte Edwin Kleiss deze registratie. Het leverde een opmerkelijk inkijkje in de totstandkoming van het coronabeleid op:

Ferd

Ferdinand Grappenhuis overwoog op te stappen en durfde maanden lang bijna niet de straat op na zijn veel-minder-dan-anderhalvemeter-huwelijk, Ankie Broekers-Knol (staatssecretaris van Justitie en Veiligheid) die het huwelijk voltrok, ontsprong de dans bij de ophef rond de trouwerij (“zij had als eerste op moeten stappen na de Afghanistan-rel”). Rutte liet Grappenhuis het zelf opknappen in de Kamer, want hij is volgens Kee en Broer “trouw tot aan de afgrond”.

Jaap

RIVM’s Jaap van Dissel wordt vooral gewaardeerd voor zijn halsstarrig vasthouden aan eerder ingenomen standpunten (geen mondkapjes), groeps-immuniteit zou eerst ‘kudde-immuniteit’ heten maar van die naam werd later afgezien, Rutte heeft later ontkend over groeps-immuniteit te hebben gesproken. Van Dissel was de enige betrokkene die niet met Broer en Kee wilde praten.

Sywert

Sywert van Lienden heeft minder boter op zijn hoofd dan velen denken omdat het inderdaad het ministerie van VWS was die hem ‘ondernemers-risico’ wilde laten lopen. Hij heeft vooral miljoenen verdiend omdat de prijs van mondkapjes na het sluiten van de deal sterk daalde en ook de dollarkoers naar beneden ging. Hem is wel degelijk te verwijten dat hij ook na de commerciële deal heeft volgehouden dat het een liefdadigheids-onderneming was.

Mark

In zijn ‘Cathuis-rede’ zei Rutte dat het kabinet op basis van 50 procent van de kennis 100 procent van de besluiten moest nemen, maar volgens insiders was het eerder ‘5 procent van de kennis’. Lodewijk Asscher was volgens de auteurs overigens de enige die Rutte aankon in de Kamer (maar die vertrok vanwege de toeslagen-affaire).

Pieter

Pieter Omzigt wil premier worden en heeft een ‘Messias-complex’. Zijn kansen op een succesvolle eigen partij (30 zetels volgens Maurice de Hond, “maar dat zei hij ook van Rita Verdonk en Peter R. de Vries) zijn niet zo groot vanwege zijn emotionele en monomane karakter: “gillend en huilend” belde hij Thijs Broer over teksten in het boek. Het in huilen uitbarsten is overigens gewoonte bij Omzigt (het Kamerlid dat de grootste hekel aan Rutte heeft aldus de schrijvers). Omzigt zou nog steeds denken dat de verkiezing voor de lijsttrekker bij het CDA gemanipuleerd is. Hij is de enige die het niet eens is met bepaalde passages in het boek en heeft het dus niet geautoriseerd.

Wopke

Wobke Hoekstra heeft wel degelijk kennis gehad van de voorstellen om een negatieve (en anonieme) campagne tegen Rutte te gaan voeren, het kwam bij zijn eigen team vandaan. Dat die campagne niet doorging kwam omdat geen enkele producent die benaderd werd om filmpjes te maken dat wilde doen vanwege mogelijke reputatieschade, het hele plan maakt deel uit van een gigantische ‘cluster fuck’ van het CDA.

Hugo

Hugo de Jonge is een ‘generaal zonder leger’ omdat iedereen zich met het beleid bemoeit. Zo is de coronawet totaal uitgekleed, en dan staat Hugo ‘met een drol in zijn handen’. (Maar wel in mooie schoenen, die hij volgens de schrijvers onmiddellijk in zou ruilen voor zwarte exemplaren als hij nooit meer naar de Kamer zou hoeven.)

Het gesprek met beeld maar met veel minder goede geluidskwaliteit terugkijken? Ga naar het YouTube-kanaal van De Orkaan.