Niet alleen Zaanse woningen op houten paalfunderingen gaan gebukt onder de aanhoudende droogte.
Ook de Vaartdijk in Assendelft vertoont tekenen van dorst en uitdroging.
Winnie de Wit stuurde ons foto’s waarop zichtbaar is dat het dijklichaam is ingeklonken door de droogte. Dat veroorzaakt scheuren in de asfaltlaag.
Er staan borden bij de toeritten, en er is provisorisch iets aan gedaan…
Ook het stukje dijkweg van Nauerna naar Westzaan ligt er dor bij, zo meldt dan weer Josefien Gigengack. Je mag en kan er maar 30km ivm gevaar de dijk af te rijden.
Huis uit 1880. Staat op slieten oftewel fuikenstokken. Gaat pietsie op en neer bij droogte of nattigheid. Huis kraakt dan gezellig. Staat verder als een dijk. Zouden de problemen met funderingen misschien zijn begonnen door gebruik van andere houten palen dan de gebruikelijke? In combinatie met het langdurig verlagen van de grondwaterstand vanwege aanleg van o.a riolering, aanleg nieuwe wijken en straten enz........ vast niet door een droog zomertje.
Dat het met deze Veenpolderdijk nog veel erger is gesteld, bleek toen wij er van de week een avondwandeling over maakten: het talud helt op sommige gedeelten ontzettend schuin over richting de polder. Als wandelaar, (brom)fietser of automobilist moet je hier wel goed op letten, wil je niet van de weg af raken. Het talud ligt op sommige plekken wel 20 cm. hoger dan het grasland eronder.
Sorry, natuurlijk is het de Veenpolderdijk! Gesmolten hersens krijg je van die hitte :-0
Over die gevolgen voor de funderingen door de droogte, zijn daar al cijfers over bekend? Zijn er veel meer aanvragen voor funderingherstel of meldingen van verzakkingen dan in andere jaren? Ik had eigenlijk wel een Orkaan-artikel verwacht als het schering en inslag was met zakkende woningen (vergelijkbaar met de verslaggeving rond verzakkende panden op de route van de Noord-Zuidlijn in Amsterdam). Maar eigenlijk heb ik er niets van vernomen, behalve dergelijke verwijzingen alsof het een probleem van algemene bekendheid is. Ik vraag mij sowieso af of verzakking meteen optreedt na droogte, of dat de effecten van droogstaande palen (die met de herfst neem ik aan weer in het water staan) pas na jaren merkbaar zijn? Ik ken vooral situaties waar funderingsproblemen zijn opgetreden door langdurige verandering van grondwaterstand als gevolg van bouwprojecten of peilveranderingen in polders of andere waterlichamen. Op een site over houten fundering lees ik bijvoorbeeld: "Zodra de fundering weer onder water komt te staan, stopt de softrotaantasting door het ontbreken van zuurstof. Na 10 tot 15 jaar droogstand heeft een funderingspaal z'n dragende functie verloren, doordat de bovenkant te ver is aangetast."
Het stukje dijkweg van Nauerna naar Westzaan vv betreft de Overtoom en maakt deel uit van de Noorder IJ- en Zeedijk. De brakke gesteldheid van het asfalt en het achterstallig onderhoud is daar al tientallen jaren aan de orde en is geen kwestie van vandaag, gisteren of een paar warme dagen. Die scheuren zijn inmiddels heel oude bekenden voor de weggebruikers aldaar.
Het is Veenpolderdijk i.p.v.Vaartdijk. Deze situatie bestaat trouwens al langer. Het verkeer rijd de wegkant kapot.