Drie jaar geleden, in 2016, nam Maarten Voster afscheid als voorzitter van Zaanse Schans. Een ernstige ziekte maakte het hem onmogelijk om het voorzitterschap nog goed te kunnen vervullen.
Dat belette Voster in de afgelopen jaren niet zich voor het erfgoed in de Zaanstreek in te zetten, onder meer bij de plannen voor een historische scheepswerf op de Burcht en een blijvende betrokkenheid bij de Zaanse Schans.
Afgelopen zaterdag (28 december) overleed hij op 66-jarige leeftijd.
Voster was van 2010 tot eind 2016 voorzitter van Stichting de Zaanse Schans. Bij zijn afscheid werden zijn ‘passie voor het Zaanse erfgoed’, ‘zijn vermogen om partijen te verbinden’ en zijn bevlogen voorzitterschap geprezen. In januari 2015 sloeg hij de eerste paal voor het Wevershuis op de Zaanse Schans (foto boven).
Eerder was Voster voorzitter van de Stichting De Oude Wolf die zich inspande voor een historische scheepswerf op het voormalige Jacob Visterrein aan het eind van de Zaanse Schans. De laatste jaren was hij lid van de Zaans Erfgoed-werkgroep Maritiem die zich inzette voor een historische scheepswerf op de Burcht, volgens Voster een ideale plek: “een monument van nu op de plek van toen.”
De Zaanse Schans bleef zijn belangstelling houden, zo liet hij zich niet onbetuigd bij de recente discussie over de retributieheffing op de Schans en nam eind november nog deel aan een PvdA-bijeenkomst over de Zaanse Schans.
Ron Kiburg, voorzitter van Zaans Erfgoed, zegt over Voster:
Maarten was een aimabel en bevlogen mens met een warm hart voor erfgoed. Ondanks zijn toenemende fysieke beperkingen, als gevolg van zijn ziekte, werkte hij keihard aan het ideaal waarin wij elkaar gevonden hadden, namelijk het realiseren van een historische scheepswerf aan de Voorzaan. Samen met twee oud bestuursleden van stichting Monet hebben we toen Zaans Maritiem, een werkgroep van de Vereniging Zaans Erfgoed, opgericht. Door de tomeloze inzet van Maarten heeft dat geen windeieren gelegd. De werf is immers overal onderwerp van gesprek, de Shtandart heeft in Zaanstad zijn 2e thuishaven gevonden en Sail 2020 wordt een historisch maritiem festijn van voor Zaankanters ongekende omvang in de Voorzaan.
Het is jammer dat Maarten geen oogst meer zal meemaken van al zijn zaaiwerk. Voor de liefdevolle verzorging door zijn vrouw Lia heb ik veel bewondering en ik wens haar veel sterkte toe.
Piet Oudega, die Voster opvolgde als voorzitter van De Zaanse Schans:
“Toen zijn behandeling leek aan te slaan werd hij meteen weer actief voor de Zaanse Schans. Hij ging deel uitmaken van het werkgroepje dat de bouw van een Vermaning op de Schans voorbereidt. Dat laat wel zien hoe betrokken hij was en bleef bij de Schans.
In het begin van zijn voorzitterschap kreeg hij met veel weerstand te maken, maar in de circa zes jaar dat hij het werk heeft gedaan heeft hij samen met zijn andere bestuursleden heel veel op de rit gezet. Denk aan verbetering van de kwaliteit op de Schans, meer handhaving en de ontwikkeling van het plan Zonnewijzer, waar de Vermaning deel van uitmaakt. Ook de Ontwikkelstrategie en de voorstellen voor een verdienmodel zijn onder zijn voorzitterschap opgestart.
Maarten was een beminnelijke en zeer betrokken voorzitter, die graag zelf aan het werk ging om voorstellen te formuleren. Zijn humor en relativeringsvermogen zorgden ervoor dat hij in zijn werk zeer gewaardeerd werd.
Voor mij persoonlijk gaat het nog een slag dieper. Ik kende hem al letterlijk vijftig jaar, vanuit de studentenvereniging ZSV. Samen hebben we aan veel projecten gewerkt op het terrein van milieu en ruimtelijke ordening. Hij had een activistische inslag en is in die tijd nog eens verwijderd van de trappen van het Zaandamse stadhuis op de Burcht, waar hij in zijn slaapzak aan het kamperen was.
Sinds hij terug was in Zaandam behoorde hij weer tot dezelfde vriendenkring als ik. Ik heb daardoor de ups en downs van zijn ziekteproces van nabij meegemaakt en het was voor ons allemaal een enorme teleurstelling toen uiteindelijk zijn behandeling geen succes bleek te hebben.
Toen ik hem een week geleden voor het laatst sprak, uitte hij bij het afscheid nog zijn zorg over de ontwikkeling op de Schans. Dat tekende hem. We hebben op de Schans een enorm betrokken mens verloren. En ik heb een vriend verloren.”
In het verleden was Voster Stadsdeelvoorzitter van stadsdeel Westerpark in Amsterdam, en werkte voor het Ministerie van BZK.
Voster was ook voorzitter van de werkgroep van bewoners van appartementencomplex De Boeg in Zaandam, in 2018 nam de werkgroep het initiatief om € 65.000 te investeren om 160 zonnepanelen op het complex te plaatsen.
De PvdA in Amsterdam West zei dit over Voster:
Veel te jong is de fantastische Maarten Voster overleden. Niemand anders werkte zo hard aan een eerlijke en sociale buurt. Rust zacht lieve lieve Maarten. pic.twitter.com/xpfOQBiw17
— PvdA Amsterdam West (@PvdA_West) December 29, 2019
De foto is van de site van de Zaanse Schans.
Ik heb Maarten leren kennen als politicus in de Staatsliedenbuurt. Hij was erg betrokken bij bewoners met serieuze problemen zoals daklozen en drug gebruikers. Later heb ik met hem 6 jaar aan politiek gedaan, Maarten zocht altijd naar oplossingen en bracht de partijen bij elkaar. Wat ontzettend jammer dat hij zo veel te jong is overleden.
Maarten leerde ik kennen in 2002 op de uitslagenavond van de verkiezingen voor de stadsdeelraad Amsterdam- Noord. Daar was hij de moderator van het toen en daar altijd heftige politieke debat. Hij bleek goed in zowel analyseren als het omgaan met lastige,vaak emotionele mensen. Hij bleef aardig, wist openingen te maken en perspectieven aan te reiken. Daarin was hij op zijn best. We spraken er over op zijn woonboot in de Staatsliedenbuurt. Maar vooral ook over onze ervaringen en ‘roots’, voor mij ambtelijk, in het Zaanse. Ik bleef er wonen, hij keerde terug, maar buiten Zaanstad leerde ik hem veel beter kennen. Vanaf 2008 kon ik hem in de Kop van Noord-Holland inschakelen bij weer eens vastlopende verhoudingen in het lokaal bestuur en bij initiatieven vanuit de dorpen. Dit resulteerde in soms moeizame, meestal sprankelende werkbijeenkomsten. Onder meer voor het leefbaarheidsplan Dirkshorn. We spraken er nog vaak over, maar verloren elkaar wel wat uit het oog. Maarten werd weer actief in de Zaanstreek, de vele reacties dezer dagen getuigen van zijn indrukwekkende energie en prestaties. Ik keerde later terug, werd weer betrokken in en vanuit tegenwoordig Wormerveer. We spraken onlangs af weer een keer bij te praten. Het is er niet meer van gekomen. Zonde. We hadden nog veel te bespreken. Rust zacht goede vriend.
Ik maakte voor het eerst eind 2010 kennis met Maarten in een communicatiewerkgroepje van de PvdA. Zijn betrokkenheid en bewogenheid in alles wat hij deed raakte mij gelijk. We hebben later diverse keren in zijn mooie beneden kamertje met uitzicht op de Zaan de wereld en omstreken besproken. Tot op het laatst bleef hij zich actief bezighouden met wat hem aan het hart ging, dat bleek nog tijdens het laatste Zaankanterscafé eind november in de Fabriek waar ik met hem het gesprek mocht voeren over de toekomst van de Zaanse Schans. Pittig en scherp, maar van Maarten kon ik dat prima hebben, hij deelde zijn oprechte zorg. Lieve Maarten, ik, maar ook de Zaanstreek zal je missen, rust zacht.
Maarten was een fantastische kerel. Als jong broekie mocht ik met jonge PvdA-er in het kader van een cursus bij hem langskomen. Wat een inspirerend verhaal hield hij toen, volgens mij heeft hij een aantal toen een duwtje gegeven om de politiek in te gaan. Later kwam ik hem weer tegen in de Zaanstreek. Altijd actief, soms fel, maar altijd menselijk. Een keer ben ik bij hem thuis geweest voor een wat persoonlijker gesprek, en sindsdien mocht ik hem eigenlijk alleen maar meer. Ook mijn vrouw Pauline, die als ondernemer op de Zaanse Schans met hem te maken had, was zeer op hem gesteld. Maarten, rust zacht kerel
Fantastisch mens was hij. Ik herinner me dat ik hem interviewde, eind jaren '90, toen als stadsdeelvoorzitter van Westerpark. Een zeer prettig gesprek. Anderhalf jaar woon ik nu op de Boeg en sprak hem geregeld. Meestal met zijn hond. We zullen je missen, Maarten!
Maarten zal zeer worden gemist. Geestig, gedreven, diplomatiek en met een grote kennis van het Zaanse erfgoed. Regelmatig kwam ik hem 's avonds tegen als hij met zijn hond door ons straatje wandelde. We hadden altijd wat te kletsen - de laatste tijd helaas ook over ziekte en eindigheid. Veel sterkte voor allen die hem nabij waren.
Ach, zo’n mooi mens, die Maarten. Een gemis. In de eerste plaats voor zijn familie, maar zeker ook voor de stad. Hij was op de dag van de OEN nog in De Fabriek, om te discussiëren over nieuwe plannen. Moet je nagaan. We gaan je missen, mooie man.