Theo Dersjant, docent journalistiek, auteur en al decennialang Orkaan-vriend, ontrukte onlangs musicus en muziekhandelaar Ger Vreeling aan de vergetelheid. Wij doen daar nog een schepje bovenop door zijn verhaal op De Orkaan te delen.

Dersjant spoort in ‘Verweesde boeken’ de eerste eigenaar van een boek op. Hij publiceert de verhalen in Argus (papier) en op Facebook. In deze aflevering betreft het geen boek maar een plaat van Gert en Hermien waar Theo een plakker met ‘Ger Vreeling’ op aantreft. Zijn zoektocht brengt hem naar Wormerveer.

(Toen Orkaan-redacteur Piet Bakker nog lange haren had, kocht hij gitaarsnaren en grammofoonplaten bij Vreeling, hij hoorde Ger – en zoon Rein – vaak spelen, hij had gitaarles van Albert Loth, de bassist van The Coopers, in het gebouwtje aan de Voltastraat, naast de winkel die op de hoek van de Warmoestraat stond – zie foto boven. Ook zijn eerste gitaar kwam uit de winkel van Vreeling, die hij natuurlijk nooit Ger noemde maar altijd ‘Meneer Vreeling’.)

De Verweesde Plaat door Theo Dersjant

Rein Vreeling, ex-slagwerker van Zaanse popgroepjes als The Yellow Stars, The Baby Rockers (1962 – 1964) en The Coopers, slijt zijn laatste jaren in een tehuis voor dementerenden. Hij weet niets meer over de tijd voor de komst van de elektrische gitaar en daarmee de rock and roll. Weg zijn de beelden van de hoogtijdagen van de pop. Weg de gedachten aan zijn latere slagwerk in het Kapiteinskoor.

Weg ook zijn de herinneringen aan zijn vader. Die de muziek in zijn leven moet hebben gebracht. Ger Vreeling, overleden op 1 februari 1994 en op wiens grafsteen de eenvoudige tekst prijkt: ‘Muziek was zijn leven’. Ger Vreeling, waarover we op het internet lezen: ‘Muziekschool Ger Vreeling in Wormerveer, bakermat en broedplaats van veel Zaans amateur muziektalent, die in de jaren zestig veel leerlingenavonden, concerten en concoursen organiseerde in zalen in de Zaanstreek, met name in De Jonge Prins in Wormerveer.’

Foto van de Facebookpagina van Theo Dersjant

Verweesde Boeken koos ditmaal een afwijkend pad: geen boek, maar een langspeelplaat. In een graaibak bij kringloopwinkel Secunda in Tiel hebben we zomaar de elpee ‘Kleine kinderen, kleine zorgen’ van Gert en Hermien in handen. De vinylplaat blijkt in 1967 uitgebracht bij CNR Records. De platenmaatschappij van Cornelis Nicolaas Rood (CNR), de oudste platenmaatschappij (1937) van Nederland. CNR werd groot met Nederlandse artiesten als Gert en Hermien en de miljoenen platen van Heintje. Op het exemplaar in Tiel een simpel stickertje: ‘Ger Vreeling. Telef. (02980) 82492. Wormerveer.

Vader Ger en drummer-zoon Rein maakten de opkomst van de Zaanse pop mee, waren er onderdeel van. Verweesde Boeken kon het niet mooier treffen: een getroebleerd zangers-echtpaar (Gert en Hermien raakten aan de Heer, aan de drank en aan de pillen), een kleurrijke platenfirma die tegen alle stromen in overleefde en tenslotte de geschiedenis van de lokale pop in Wormerveer.

Te mooi om waar te zijn. Dat blijkt het ook.

Want als Verweesde Boeken meer opzoekt – op Delpher – over vader Ger, blijkt dat deze jarenlang een instrumentenwinkel runde. Later overgenomen door zoon Rein. De zaak verkocht niet alleen instrumenten, maar ook … vinyl. “Geef vader op 20 juni een grammofoonplaat of een platenbon. De keus is groot bij Ger Vreeling”, schreeuwt op 18 juni 1965 een advertentie in communistisch dagblad De Waarheid. De keuze voor het medium alleen al roept vragen op.

Dan dringt het besef door: het stickertje op de platenhoes is niet het stickertje van de eerste eigenaar, maar van de zaak die de plaat verkocht. Daarmee kwalificeert de elpee niet voor de rubriek die immers op zoek gaat naar de eigenaren.

Jammer van een in potentie opwindende zoektocht. Want de echtgenote van Rein Vreeling blijkt nog in leven. Verweesde boeken laat het er echter bij. Journalistiek kent euforie en journalistiek kent tegenslagen. De elpee ‘Kleine kinderen, kleine zorgen’ gaat in de doos met tegenslagen. Op naar een nieuwe uitdaging. Zal Verweesde Boeken erin slagen één van de kinderen van een verzetsheld te spreken? Euforie of een nieuwe tegenslag?

The Coopers, single, foto van Facebook-pagina Theo Dersjant

De Orkaan gaat nog even verder… Op de onvolprezen website van Rob Hendriks over De Zaanse Pophistorie is veel te vinden over The Coopers (Rob Boot, Nico Bakker, Albert Loth, Cees Siekerman en Rein Vreeling):

“Zaanse beatband, opgericht augustus 1966 door Wormerveerders Cees Siekerman en Rob Boot na het uiteenvallen van het eveneens Zaanse The Deals Beat. Met drummer Rein Vreeling en gitarist Albert Loth (beiden ex-BABY ROCKERS) en sologitarist Nico Bakker (ex John Hatton and the DEVOTIONS) richt de band zich op ‘een bedaarde speelstijl met kort geschoren koppies’. In de muziek ligt de nadruk op melodieuze meerstemmige samenzang in de lijn van The Beatles en the Kinks.

Hans van Hemert en Harry van Hoof van Phonogram bieden de groep een platencontract aan voor twee singels: 7,5 cent ‘royalty’ per verkochte plaat.”

Hieronder de achterkant van Just for Fun (Cuby & the Blizzards) uit het Orkaan-archief, gekocht bij…