Het is inmiddels 82 jaar geleden dat de Februaristaking uitbrak als protest tegen de anti-joodse maatregelen van de Duitse bezetter. Ook in de Zaanstreek werd op grote schaal gestaakt.
Ooggetuigen zijn er vrijwel niet meer. Maar de herinnering wordt zowel in Amsterdam als de Zaanstreek levend gehouden met een jaarlijkse herdenking bij het monument Staakt! Staakt! Staakt! op de Wilhelminabrug in Zaandam.
Ook dit jaar was er een grote opkomst. Organisaties, politieke partijen, gemeentebestuurders, betrokkenen, nazaten en andere belangstellenden waren aanwezig bij de minuut stilte, de kransleggingen en de toespraken achteraf in het Zaantheater.
Namens de Zaanse gemeenten legden burgemeesters Jan Hamming (Zaanstad), Marvin Polak (Oostzaan) en loco-burgemeester Tjeerd Pietersma (Wormerland) kransen bij het monumenten Staakt! Staakt! Staakt! van Truus Menger dat vlakbij het Zaantheater op de Wilhelminabrug staat.
Namens de Stichting 1940-1945 legde Wim Nieuwenhuyse een krans, namens het Hoekmanfonds en Vrienden Verzet 1940-1945 werd een krans gelegd door Ed Pielkenrood en Cor Gerssen.
Andere kransen werden gelegd door de contactgroep Zaans Verzet, kinderen van basisschool De Dijk Oost, FNV Zaanstreek Waterland, VVD, PvdD, PvdA, D66, SP, ROSA, CDA, GroenLinks, Democratisch Zaanstad, het 4 en 5 mei Comité en Amnesty International.
Rina Schenk, voorzitter van het 4 en 5 mei Comité Zaanstad legde een verband tussen de vervolging in de Wereldoorlog en de huidige tijd waar ook velen nog steeds te maken hebben met discriminatie en uitsluiting.
De ‘burgemeesters-lezing’ werd dit jaar gegeven door burgemeester Marvin Polak van Oostzaan, die inging op de achtergronden en de organisatie van de massale werkstaking. Polak’s familiegeschiedenis was doortrokken van de oorlog en de jodenvervolging, tachtig procent van zijn familie overleefde de oorlog niet.
Filip Bloem, collectiebeheerder Verzetsmuseum Amsterdam, sloot de ochtend met een lezing over zijn boek over de Zaanse verzetsstrijder Jan Brasser (verzetsnaam: Witte Ko): “De onvermoeibare Brasser; dertien plaatsen uit een strijdbaar leven.” Brasser, destijds werkzaam bij de Hoogovens, was één van de initiatiefnemers van de staking in de Zaanstreek.
Slideshow:
Waarom werd deze herdenking nu precies op zondagochtend 10 uur gehouden, wetende dat veel mensen dan ter kerke gaan?
een keertje niet
Ik neem aan dat u de herdenking van de Februaristaking een goede zaak vindt. Dat is mooi. Ik begrijp dat de kerkegang u het onmogelijk heeft gemaakt op de 26e aanwezig te zijn. Maar dan heeft u een kans om te herdenken gemist, namelijk die op 25 februari in Amsterdam.
ja. waarom? waarom zou er gestaakt zijn om 10 uur s morgens? waarom besloot jezus mensen te genezen op de sjabbat? misschien omdat het nodig was. en dan is herdenken het minste wat we kunnen doen toch?
De staking in de Zaanstreek vatte vlam op de 26e. De herdenking vindt al jaren op die datum op dit tijdstip plaats. De opkomst vanmorgen was groot, groter leek het zelfs dan vorig jaar. Wij hoorden geluiden van mensen die er juist doordeweeks niet bij konden zijn in verband met werk. De afweging kerk/herdenking is aan een ieder afzonderlijk. Volgend jaar valt het op een maandag. Dan zullen er ook mensen zijn die het moeilijk vinden erbij te zijn.
Mooi ! NOOIT VERGETEN ! !