De Jagersplas is een uitstekend recreatiegebied, maar ook een schitterend natuurgebied. Het beste van 2 werelden zou je zeggen.

Toch kan er nog veel natuurwinst geboekt worden als er een ander maaibeleid wordt ingezet op de niet puur recreatieve gedeelten.

Ik heb al een keer lyrisch geschreven over de zeer rijke inheemse flora (o.a. Moeraswespenorchis, Echt duizenguldenkruid, Kleverige ogentroost, Knoopkruid, Kleine leeuwentand etc)  en dito insectenfauna, met o.a. een populatie Sint-Jansvlinders. Een schitterend gevarieerd kruidenrijk Rietland.

Tot mijn grote schrik is van de week ca  60/70% helemaal weggemaaid en afgevoerd en bleef een groot, droog stoppelveld achter (zie foto boven). Dus weg Sint-Jansvlinders en prachtige vegetatie. Dit is doodzonde en ook niet meer van deze tijd.

Wat kan er beter?

Ten eerste is de natuur gebaat bij een meer afwisselend maaibeleid/beheer. Afwisselend in de zin van dat in plaats van uniform en integraal hele percelen kort afmaaien, je meer faseert in ruimte en tijd, en elk jaar wisselend (kleinschalig dus). Dus maai ook een keer in de winter, of in de nazomer, laat ook stukken een jaar overstaan, en speel daarmee. Wat levert dit op?

Ten eerste geef je insecten (bijen, zweefvliegen etc) veel meer gelegenheid om de nu bloeiende bloemen als stuifmeel- en nectarbron te (blijven) benutten. Nu zijn de nog volop in bloei staande vegetaties compleet weg. Daarnaast krijgen de planten de kans om zaden te vormen/zetten en deze te verspreiden. Ook dit is nu goeddeels abrupt ondermijnt. Last but not least, geef je insecten maar ook andere organismen de gelegenheid om in, onder of tussen de vegetatie de winter door te komen. Neem bijvoorbeeld de Sint-Jansvlinder. Die zet zijn eitjes af op Rolklaver. De rupsen verpoppen in de nazomer en overwinteren in een cocon op diverse planten.

Knoopkruid

Maar ook voor andere dieren is e.e.a. gunstig, neem bv de Dwergmuis. Een acrobatische muis die een balvormig gevlochten nest in levend Riet maakt. Vergeet ook de vogels eventjes niet.

Maaien en afvoeren is ook nuttig om verruiging (boomopslag, vermesting) tegen te gaan, maar niet op deze grove eenvormige wijze. Het is zonde dat de achtergebleven en opgeruimde gemaaide gedeelten geen enkele functie meer (kunnen) vervullen. Geen ecologische, educatieve/recreatieve of esthetische. Ze zijn droog en dor, er valt niets meer te zien of te beleven. Wat is daar de zin en/of gedachte achter? Ik kon wel janken, dood en doodzonde!

PS: Ik bied me aan om een keer van gedachten te wisselen over dit onderwerp. Er liggen hier mega grote ecologische en educatieve kansen. Laten we hier op inzetten, en dit snel achter ons laten.