Black Friday was een inktzwarte ervaring die mijn voorkeur iets meer in de richting van de webshop heeft geduwd.

Want ik hoef alleen maar merk, maat en logingegevens in te tikken en te betalen en de passende spijkerbroek wordt per kerende post draagklaar thuisbezorgd.

Door Jaap de Jong

Black Friday bracht mij in een te nauwer nood van de ondergang gered fabriekspand, waar het beloofde voordeel vooral bleek te gelden voor de tweede spijkerbroek. Gek, want ik draag toch maar één spijkerbroek?

Het massief van bergen spijkerbroeken bezorgen je de symptomen en het chagrijn van die Qual der Wahl. Een uitstalling voor klanten die pijnlijke ervaringen met een grabbelton nog niet volledig hebben verwerkt?

Je belandt met drie spijkerbroeken in een kleedhokje met de afmetingen van een doodskist in de prijsklasse van één-plus-één-gratis, met één haakje dat berekend is op één broek. De vloer moet uitkomst bieden. Geen zitmogelijkheid. Dus tegen doktersadvies in moet ik staande en soms balancerend op één been van broek wisselen. Bij het uittrekken blijft onvermijdelijk de sok in de pijp steken. De maat die in de bestaande spijkerbroek als gegoten zit, blijkt in andere merken te functioneren als een dwangbuis. Ik ben daar gek genoeg al bijna aan toe. Een vraag over een mij passende maat dwingt Juffrouw Klapkauwgom om met de geboetseerde klantvriendelijke glimlach (houdbaar van 9 tot 18 uur) haar schouders op te halen en te zeggen: ‘Dat verschilt van merk tot merk’.

Dan weet ik zeker waarom Black Friday Black Friday wordt genoemd.