In het Amsterdamse café Scheltema wordt het boek ‘Johnny Rep, buitenbeentje’ gepresenteerd. Een drukbezocht feest, met veel ouwe-jongens-krentenbrood.

Na de voorbeschouwing en inzicht in de stamboom van de familie Rep, nu het verslag van de lancering van Buitenbeentje.

Door Martin Rep (tekst en foto’s)

De redactie van De Orkaan zet mij bijna op het verkeerde been als ik meld dat ik in het welbekende Amsterdamse café Scheltema moet wezen voor de presentatie van het boek ‘Johnny Rep, buitenbeentje’.

‘Boekhandel Scheltema vrees ik, vast niet café Scheltema’, luidt het antwoord. Dat is inderdaad een gebruikelijke plek voor boeklanceringen. Voor de zekerheid informeer ik nog even bij uitgeverij Overamstel. ‘Het is echt de kroeg!’ bevestigen ze me daar.

Het is ook onmiskenbaar. Op het caféterras staat een man met lang haar en groene schoenen een sigaar te roken. Voetbalpresentator Johan Derksen en spreekbuis van uitgeverij Overamstel. Een plakkaat weert vanmiddag de gebruikelijke stamgasten, want het is een besloten feestje, en daar kom ik voor, voor het boek over mijn verre familielid Johnny Rep. En om hem voor het eerst op zijn verjaardag te feliciteren – de voormalige voetbalvedette wordt vandaag 65. Mijn doel voor vandaag is een verklaring dat John echt mijn neef is.

johnny-rep-martin2

Ik ben een uur te vroeg, maar bepaald niet de eerste. Een van de eersten die ik zie, is het feestvarken, dat aan de tand wordt gevoeld door de cameraploeg van AT5. John heeft een klein glaasje jenever voor zich staan. Zijn vrolijke gebruinde, maar ook wat dikke gezicht doet in weinig meer denken aan dat van de jonge blonde godenzoon van weleer. Wat later zal ik in zijn boek lezen dat hij vroeger zijn haar liet blonderen.  Het heeft nu dezelfde zilverwitte kleur als dat van mij.

Als het gesprek is afgelopen, duik ik meteen naar voren. Ik grijp Johnny’s hand en zeg: “John, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Ik ben Martin Rep.”

“Hé”, zegt John vriendelijk, “mijn broer heet ook Martin Rep.”

“Weet ik”, zeg ik, “wij zijn familie. Jouw overgrootvader en mijn opa waren broers.” Ik open mijn tas en haal mijn verjaarsgeschenk eruit, mijn boek ‘Ook voor Dames’. Ik verdenk John er niet van een leesbeest te zijn, maar een persoonlijker geschenk kon ik niet bedenken. “Pak het later maar uit.”

John loopt er nog een tijdje mee rond terwijl de zaak voller en voller wordt. Johnny is bepaald niet vergeten. Het is hier allemaal ouwe-jongens-krentenbrood: sportjournalisten, oude voetbalmakkers (Bennie Muller, Heinz Stuy, Piet van der Kuilen) en kroegmaatjes van de jarige job.

johnny-rep-martin4

Johan Derksen heeft zijn sigaar op en kijkt op zijn horloge. Om drie uur precies krijgt hij de afgeladen kroeg stil:

“Johnny wil graag dat het eerste exemplaar wordt uitgereikt aan Heinz Stuy. Een van de weinige Nederlanders die drie Europacupfinales hebben gespeeld. En de nul gehouden!”

Een oude man met dun haar loopt naar voren. “John, ik heb altijd van je genoten vroeger”, zegt die, “en ik vind het hartstikke leuk, al ik ben hier natuurlijk derde keus, na Piet Keizer en Sjaak Swart.” Het tweede boek is voor auteur Mark van den Heuvel, het derde voor John zelf.

Dan barst het feest echt los. Bladen met glazen bier en schotels met kaas en worst gaan van hand tot hand. Ik heb hier verder niets te zoeken en ga op weg naar de uitgang. Het kost moeite me te verplaatsen. Met nog meer moeite vind ik mijn jas terug aan de kapstok. Nu dat boek nog, en die neef-verklaring van Johnny.

Bij de uitgang staat een doos met boeken klaar voor de heren van de pers. Gelukkig is Johnny net in de buurt. “Oh, ga je al?” Ik krijg een boek van hem. “Met een opdracht graag, John”, schreeuw ik in zijn oor. “Zet er maar in: ‘Voor mijn neef Martin Rep’.”

John gaat ervoor zitten. Hij vouwt het boek open, zoekt een pen, wil gaan schrijven. Vervolgens een ontroerend moment: hij heeft zijn bril nodig.

Hij wordt een paar keer onderbroken door mensen die hem cadeaus komen aanbieden, maar dan overhandigt hij mij toch m’n boek. ‘Voor mijn neef Martin Rep. Groetjes, John’, staat erin.

De godenzoon is nu echt familie geworden.

johnny-rep-martin5