Stel: een dokter zegt dat je ernstig ziek bent, maar daarbij meldt hij, dat hij geen haast maakt met de behandeling. Je kan je dan afvragen of de arts geschikt is voor zijn vak. Valt de ziekte mee? Deugt de dokter niet? Of ben jij gewoonweg niet de moeite van het redden waard?

Stel: je woont in de omgeving van de Wilhelminastraat in Krommenie. Op een dag stuurt de gemeente Zaanstad jou een brief over sanering van jouw buurt. Je leest dat het ‘een geval van ernstige verontreiniging’ betreft, maar dat de sanering niet spoedeisend is…

Een bijdrage van Jaap de Jong

Als je het einde van de brief van zeven kantjes haalt, een berg onverteerbare informatie hebt geconsumeerd en uit een doolhof aan afkortingen bent gekomen, dan ben je als buurtbewoner van de Wilhelminastraat en burger van de gemeente Zaanstad geen spat wijzer geworden.

UPDATE 18 oktober 2018: Zaanstad heeft inmiddels een nieuwe en duidelijke brief aan de bewoners gestuurd.

Het is onbegrijpelijk dat in het leger aan communicatieadviseurs ten stadhuize niemand zich verantwoordelijk voelt voor hoe de gemeente schriftelijk communiceert met zijn burgers. Niemand die de elementaire vaardigheid beheerst om zich te verplaatsen in de bewoner die wil weten wat er allemaal gaat gebeuren in zijn straat (locatie B17906), wanneer en hoe en wat hij daarop nog aan invloed kan uitoefenen.

De bewoner kan een zienswijze indienen. Je kunt daar de Van Dale op naslaan, maar dan weet je nog niet wat dit betekent in de ambtelijke procedures…  Eén A4’tje met een samenvatting in begrijpelijke taal. Is dat zoveel gevraagd?

De gemeente toont haar goede wil en legt uit wat een raamsaneringsplan is: een raamwerk voor de uitvoering van de sanering. Met als nadere verklaring:

‘In dit geval is voor een raamsaneringsplan gekozen in plaats van een busmelding in verband met de heterogeniteit van de verontreiniging in het gebied.’

Je zegt als ambtenaar natuurlijk niet dat je voorbereid bent op onverwachte ontwikkelingen, maar wel:

‘Het kan voorkomen dat er een onvoorziene omstandigheid is, in het raamsaneringsplan is de werkwijze beschreven in geval van zo een onvoorziene omstandigheid.’

En we menen in de wirwar van woorden een verklaring te vinden voor het feit dat het bij zoveel overheidsprojecten financieel uit de klauwen loopt. Er ontbreekt namelijk een doelstelling:

‘De saneringswerkzaamheden zijn projectmatig; er is daarom geen saneringsdoelstelling geformuleerd.’

De brief die de bewoners in de omgeving van de Wilhelminastraat ontvingen kan als geslaagd worden beschouwd. Tenminste, als het tot doel had om de bewoners te ontmoedigen om een zienswijze in te dienen.

De ambtenaar die de hoop uitspreekt dat hij u voldoende heeft geïnformeerd, kan een cynisch gevoel voor humor niet ontzegd worden.

Lees en huiver:

 

De taalfouten bewaren we voor de volgende les.