Er is niets zo heerlijk als het gevoel dat je hele lijf ritmisch meebeukt met de bas. Je longen trillen, je hart vibreert, je lever en je nieren doen gezellig mee. En je oren? Die zijn ervoor gemaakt.
De geneugten van geluid dat alles overneemt.
Organisatoren weten dat: muziek moet je ervaren. Dat je hersenen ondertussen het signaal ‘gevaar, schade!’ uitsturen, is een bijzaak. Wat zijn een paar dB’tjes meer tussen vrienden?
De vette deken van geluid smoort de waarschuwingen voor gehoorschade. Tinnitus en die permanente piep in je oor als souvenir van een geslaagd weekend.
Ondertussen bonst het niet alleen in het lichaam van de feestganger, maar ook in de hoofden van bewoners die drie kilometer verderop de bas door hun ramen voelen. Die niet hebben gekozen voor een afterparty om half vijf ’s nachts.
Ergens tussen vrijheid en fatsoen moet een grens liggen. En nee, die ligt niet bij 85 decibel.
Door Merel Kan. Foto’s: De Orkaan.
Ha, ha, ik woon om de hoek bij Erik en kon duidelijk de bassen horen…….en dat zonder mijn hoorapparaten.
Ik woon binnen de 3 kilometer (vissershop) die je noemt en mijn slaapkamer raam staat altijd op een kier en ik heb niks gehoord.
Kan het zijn dat de wind vanuit het noordwesten kwam en dat anderen er dus last van hadden.
De haven is nog dichterbij en misschien dat zij de last hebben ervaren?