Zojuist mailde Judit Raa van de Partij voor de Dieren een reactie op de culumn die we afgelopen vrijdag plaatsten. Wij delen haar reactie een op een met je:

Met de kracht van een mierenkolonie proberen de wereld te verbeteren

Mooi dat Merel Kan in haar column ‘Mierenneukerij in de marge’ zegt, dat ze achter serieuze aandacht voor minder dierconsumptie staat. Merel, hartelijk dank voor het delen van de fantastische en aangrijpende speech van Philip Wollen! Hopelijk hebben veel lezers de video bekeken.

Wat betreft onze motie ‘Eet geen Dierendag’ wil ik graag het een en ander verduidelijken. Blijkbaar is onze boodschap niet goed overgekomen en daarom licht ik het graag toe.

Wat de PvdD betreft blijft het natuurlijk niet bij dat ene dagje. Een vleesvrije Dierendag was slechts het startsein voor vermindering van dierlijke producten en de symbolische aanzet voor een structureel meer plantaardig aanbod. Dat staat ook in onze motie.

Dit was slechts een eerste stapje om aandacht te genereren voor de enorme impact van dierconsumptie. Dagelijks worden er alleen al in Nederland gemiddeld een half miljoen dieren per dag gegeten. Dieren die na een kort ellendig leven in megastallen van staal en beton worden opgesloten om vervolgens op een nare manier vervoerd en geslacht te worden. Behalve het massale en schrijnende dierenleed kost de productie van dierlijke eiwitten enorm veel grondstoffen en ruimte en leidt het tot uitstoot van grote hoeveelheden broeikasgassen.

Soja

Nederland is na China de grootste importeur van Zuid-Amerikaanse soja. De massaal met pesticide geteelde Braziliaanse soja gaat ten koste van de oerbossen en dient als veevoer voor onze vlees- en zuivelindustrie. Als je een lapje vlees eet of zuivel nuttigt, eet je in feite een stukje van het regenwoud op. Het consumeren van vlees en zuivel is een weinig duurzame manier om aan eiwitten te komen. Als je erover nadenkt, is het raar en inefficiënt om soja, granen, maïs en andere gewassen eerst aan de dieren te voeren voor de productie van vlees of zuivel. Het zal enorm veel schelen als we zelf bonen, paddenstoelen, granen en noten opeten. De eiwittransitie is dan ook een voorwaarde om de opwarming van de aarde te beperken tot 2 graden Celsius, zoals afgesproken in het klimaatakkoord van Parijs.

Zonder aanpassing naar een duurzamere voedselketen, blijft het dweilen met de kraan open. Om een voorbeeld te noemen; volgens het CBS levert de eiwittransitie een even groot positief effect op voor het milieu als de volledige verduurzaming van alle transportmiddelen bij elkaar. We moeten daarom toe naar consumenten die kiezen voor plantaardige voeding. De overheid kan daarin het goede voorbeeld geven door zich in te zetten voor een duurzamere voedselketen.

Tanden

En natuurlijk willen we niemand verplichten om alleen nog maar plantaardig te eten. Eten is een persoonlijk gevoelig onderwerp. Het gaat er om, dat er in ieder geval genoeg keuze is voor maaltijden en hapjes zonder dierlijke producten. Zo wordt onze levensstijl veel duurzamer.

Tenslotte is het blijkbaar niet goed zichtbaar waar wij als fractie allemaal onze tanden in zetten, behalve dan in groenvoer.

Merel haalt terecht een aantal belangrijke problemen aan, waar wij de afgelopen maanden ook onze tanden in hebben gezet. Een kleine greep hieruit: Bomenkap – Fortuinveld – ganzenvergassing – zwerfafval – luchtvervuiling – vuurwerk tijdens het broedseizoen – circussen met dieren – eiwittransitie, enzovoort, enzovoort.

Ons motto is: Verbeter de wereld door zelf het goede voorbeeld te geven. Je vork is daarin een machtig wapen. Door slechts een dier te redden, red je niet de wereld, maar voor het dier in kwestie maakt het een wereld van verschil.

Namens PvdD fractie Zaanstad,

Judit en team