Een onoverkomelijk probleem in deze tijd als je buitenshuis bent is het ‘plasprobleem’.

Dat geldt voor iedereen maar vooral voor vrouwen. Daar heb ik nog niet zo veel mensen over horen praten, maar dat kan gêne zijn.

Ik kaart het maar eens aan want het is een belemmering tijdens elk ‘geoorloofd’ uitje dat je onderneemt en nog altijd niet veel verder gaat dan een (om de) stadswandeling of, sinds donderdag, het volgen van de met borden aangegeven ‘Coronaroute’ door het centrum van Zaandam.

Omdat het schijnt dat wij smetvrees en sociaal afstand bewaren niet goed kunnen combineren laat staan rechts kunnen houden, al is daar nog zo veel ruimte. En dan worden wij, net als in supermarkten, drogisten en bouwmarkten, ook in de vrije buitenlucht een soort van geleide projectielen.

Corona leidt tot vreemde maatregelen en ook tot wildplassen. Dat is hier en daar best te ruiken. Want er zijn geen openbare toiletten in een stad die toch best een beetje wereldberoemd is. Sinds het verdwijnen van Vroom & Dreesman kon het winkelend publiek alleen nog terecht in de Hema. Door de crisis ging het restaurant ook daar dicht en de toiletten op slot.

Toen de markt na een korte onderbreking weer mocht staan met alleen de foodkramen op de Rozengracht, werden de toiletten weer opengesteld voor de markthandelaren en ook weer voor publiek maar onder strikte voorwaarden. Dat is te lezen op een bord. Eén keer per half uur schoonmaken van de wc’s betekent in de praktijk dat er dan wel 5 á 6 personen voor je geweest kunnen zijn terwijl normaliter het schoonmaken na elk toiletgebruik gebeurde.

Een verbazingwekkend stille strandwandeling op een mooie zonnige dag maakte ik afgelopen week mee. De rust was al waar te nemen op weg naar de kust en het parkeerterrein was onwaarschijnlijk leeg. Er waren slechts enkele wandelaars en wat vliegeraars, verder was het strand voor ons. Het was vloed met veel aanspoelend schuim waardoor de zee zich schoon wast en zand en water mooi deed sporen samen.

De kitesurfers zorgden voor wat beweging in de lucht want de meeuwen waren dit keer nergens te bekennen. En die miste ik dan weer want die horen er zo bij. Een lange wandeling zet ook de blaas goed in beweging en dan dringt letterlijk het plasprobleem zich op. Want alle strandtenten zijn immers gesloten, zo ook de toiletten. “Ho mensen, dat is jullie ongemak, dan ga je maar niet naar het strand” hoor ik roepen maar ik weet niet door wie want iedereen gaat graag naar het strand. Of naar het bos, park of natuurgebied, maar daar zijn bomen en struiken. Mannen zie ik quasinonchalant aan de vloedlijn staan, maar ik heb ze natuurlijk door. Vrouwen doen dat niet, nonchalant hurken valt te veel op. Of anders.… moeten ze een plastuitje gebruiken.

De plastuit bestaat al zo’n 20 jaar maar populair is ie nooit echt geworden, behalve bij wat takken van sport. Je schijnt het volgens ervaringsdeskundigen dan ook niet altijd droog te houden tijdens het gebruik. Zeker niet bij de wegwerptuiten van karton, die bij gebruik zacht worden en vervormen. Dan wordt het een kledderboel. Bij de herbruikbare tuit heb je zoveel behendigheid (en tijd) nodig bij het installeren en het richten dat je denkt “laat maar, die mannen zwabberen er alles in een paar tellen uit, ik hoef niet meer zo nodig.” Figuurlijk gesproken dan want de aandrang blijft.

Een kennisje die de vrouwenroeisport beoefent vertelde dat het tuitplassen in die wereld gebruikelijk is. Al gaat het dan ook niet zonder slag of stoot, overboord moet het wel.
“Mocht je toch overstag gaan, dan kan ik je de U… aanraden”, zei ze nog. Die past in je tas en is verkrijgbaar in 9 vrolijke kleuren!

Afgelopen donderdag moest ik op de Rozengracht zijn voor een bezoek aan de markt en toen zag ik hem staan. Een chemisch toilet waar net een vrouw haar kind op liet plassen.
Een blauw wc hok, geplaatst voor het volk dat hoge nood heeft en een boete van 140 euro riskeert voor wildplassen. Waar je er niet aan ontkomt dat je alles aan moet raken, waar het benauwd is en waar het altijd stinkt. Zo’n hok.

Dat was het moment dat ik dacht: wat een droefenis is dit, wanneer komt er zo’n fantastische en brandschone toiletwinkel op de Gedempte Gracht?! Net zoals die in de Kalverstraat? Die werd als eerste geopend in 2011 en inmiddels ook in ruim 100 andere landen terwijl er in rap tempo steeds meer bijkomen! Er zijn genoeg locaties in het centrum waar zo’n hygiënische en comfortabele wc-winkel gerealiseerd kan worden. Waar je bij je toiletbezoek alle knoppen en kranen zonder aanraken kan bedienen en waar alle benodigde faciliteiten aanwezig zijn.
En waar je ook nog wat mooie spullen kopen kan als toilet- en verzorgingsartikelen. Dan wel met aparte wc’s voor de vrouwen graag want ik hou erg van mensen die tot aan, op, of ja, zelfs óver het randje durven gaan, maar niet dát randje…

En laat die plastuitjes maar zitten!

*Ruth*