Zoekresultaten voor: merel kan
Merel Kan: 17 centimeter
‘Koud zweet’ had ik ingetikt, en ‘pijn rechterzij’. Al wiegend op handen en knieën kijk ik ingespannen naar het schermpje van mijn telefoon. En Pierre, wat heeft zij gewonnen? De opties lijken onbeperkt: iets met de eierstok, alvleesklier, een liesbreuk, blindedarmontsteking een eileiderontsteking, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap… ‘Lijkt op weeën’ voeg ik toe aan mijn zoekwoorden, […]
Merel Kan: Oom Harry
Vanaf anderhalve meter tuur ik naar het schermpje van de telefoon van m’n oudste zus. Op een bankje tussen de graven volgen we de uitvaartplechtigheid van onze oom Harry. Mijn nicht en andere zus zitten iets verderop. Er mogen – corona je weet- slechts dertig mensen aanwezig zijn bij het afscheid, en een erehaag is […]
Merel Kan: Abe is mooi
‘Het is de Abe die het is, Abe is slim, Abe is zo mooi, en zo lief en Abe is charmant! Een snoes, een stoere vinder… en krijger, Abe is Abe en die Abe is het’, hoor ik mezelf fluisteren. Naast me op een schapenvacht ligt een hond op zijn rug, met zijn onregelmatige […]
Merel Kan: Heer Heertje
Heer Heertje is afgelopen zaterdag overleden. Het is negen jaar geleden dat ik hem ontmoette, maar hij maakte blijvende indruk. Toen ik met de roltrap naar boven ging in de garage van de Hermitage hoorde ik iemand tekeergaan. Ik herkende de stem en de bijbehorende woestheid direct als die van Arnold Heertje. Het bleek dat […]
Merel Kan: Gisteren vloog je nog
Bij het stoplicht aan het Zuideinde keerde ik, om de rotonde nogmaals te nemen. Ik zette mijn auto bij het ‘Welkom in Oostzaan-bord’ en stapte de koude lucht in om de weg te inspecteren. Gisteravond laat reed ik het dorp binnen via de de Kolkweg, toen ik uit mijn ooghoek iets de weg op zag […]
Merel Kan: Lamlullen en Klootviolen
Afgelopen zondag werd mijn tante beroofd. Tante G. Is geen echte tante, maar een vriendin van mijn moeder zolang ik me kan herinneren, waardoor de tante-titel gewoonterecht is geworden. Sinds vijf jaar schrijf ik dagelijks stukken voor De Orkaan, en daar zit van alles bij: goedgeschreven stukken waar ik trots op ben maar die slecht […]
Merel Kan: Door de mand
In de huiskamer staat een bench. Er ligt alleen een gloednieuw kussen in, maar evengoed lopen Solex en Onix er met een grote boog omheen. Ze vertrouwen het zaakje niet en dat is terecht. De katers voelen het aankomen, op zeker. We nemen een hond, hij komt binnenkort, en dat zal het evenwicht in huis […]
Merel Kan: En ik is klein
Beste Dirk van den Broek, Als goede klant schrijf ik u, want ik vind iets niet eerlijk. Kent u het tekenfilmfiguur Calimero? Wat hij was vroeg ik me nooit af, maar achteraf bleek de gebarsten eierdop op zijn kop een aanwijzing te zijn (een vogel?). Als klein piepkuiken leefde ik vanaf het puntje van de […]
Merel Kan: Kut krant
Het zijn roerige tijden. Het nieuws uit Oostzaan moet gevolgd worden, we struikelen over Dries, beklimmen de Bullekerk, redigeren stukken, de nieuwsbrief moet er om 12:00 uur uit, we bouwen aan de Juniorredactie, modereren reacties… En ergens volgend jaar loopt de uitzendvergunning van RTVI Zaanstreek af. Samen bekijken we hoe een optimaal Zaans journalistiek nieuwsplatform […]
Merel Kan: Zaanse Piemelkaaskaars
Als Orkaankracht verdien je weinig tot niets en eigenlijk nog minder dan niets. Je hoort me niet klagen, maar misschien is dat de reden dat ik bleef kauwen op het nieuws dat actrice Gwyneth Paltrow dure kaarsen verkoopt die een vaginageur verspreiden en die als warme broodjes over de toonbank gaan. Ik ruik geen kut, […]
Merel Kan: Afgehandeld
Een indringende brom. Het stomme aggregaat van dat schip de Tian EN uit China hield me uit mijn slaap. Niet dat ik het zelf hoorde, ik slaap gelukkig helemaal in Oostzaan, maar alleen al de gedachte aan een irritante zware bromtoon doet wat met je. In de Alaskahaven, aan de overkant van het Noordzeekanaal bij […]
