Het college van Oostzaan heeft haast. Voor de zomer moet duidelijk zijn of de gemeente fuseert met Waterland en Edam-Volendam. Een fusie is geen alledaagse beslissing. Het gaat over de toekomst van het dorp, de zeggenschap van de inwoners en de identiteit van de gemeenschap. Maar in plaats van een zorgvuldige afweging, krijgen we een college dat powerplay speelt richting de raad en de bevolking.

Dat is niet vreemd als je kijkt naar de samenstelling van het bestuur. Van de drie wethouders wonen er twee niet in Oostzaan. Ze gaan ‘s avonds naar huis, naar een andere gemeente, en laten de gevolgen van hun beleid achter voor de mensen die hier wél hun leven hebben opgebouwd. Een bestuur dat zo ver afstaat van de gemeenschap, kan nooit de belangen van de inwoners op de eerste plaats zetten. Het wordt een rondreizend circus van bestuurders die nergens echt geworteld zijn.

Dat zien we niet alleen in Oostzaan, maar in het hele publieke bestuur. Mensen die geen binding hebben met de gemeenschap waarover ze beslissen. Beleidsmakers die niets met de doelgroep hebben. Bestuurders die na een paar jaar weer doorstromen naar een volgende gemeente, een ministerie of een adviesbureau. En ondertussen stapelen de blunders zich op. Burgemeester Polak heeft daar een patent op: het ene incident is nog niet verwerkt of het volgende doet zich alweer voor. Maar het college doet alsof er niets aan de hand is en dendert door met de fusieplannen.

De hamvraag is: hoe kan een college van ‘buitenpoorters’ dat zoveel fouten maakt, zo’n cruciale beslissing nemen over de toekomst van onze gemeente? Een fusie raakt alles: de financiën, de voorzieningen, de manier waarop inwoners invloed kunnen uitoefenen. Maar de grootste partij in de raad, de VVD, heeft het vooral druk met het afschieten van eenden en denkt dat burgerparticipatie neerkomt op het verzinnen van namen voor speeltuintjes.

Wat doet de PvdA als coalitiepartner? Gaat die partij mee in de haast van het college, of durft ze te kiezen voor de inwoners? Is het pluche belangrijker dan de toekomst van Oostzaan? Een dorp verdient bestuurders die geworteld zijn in de gemeenschap, die snappen wat er speelt en zich verantwoordelijk voelen voor de gevolgen van hun beslissingen. Niet een college dat overhaast richting een fusie stuurt zonder de inwoners serieus te nemen. Met college-leden die daarna weer vrolijk verder trekken met het bestuurders-circus. Op weg naar een nieuw baantje.

Oostzaners moeten zich uitspreken. Want als we nu niets doen, bepalen bestuurders van buiten straks ons lot. En dan is het te laat.

Door: Steve Smit (bevlogen inwoner van Oostzaan)