‘Iedereen weet dat plakband op een vieze, korrelige ondergrond niet blijft zitten. Wat een toestand! Dat weet je toch?’

We spreken Café de Fabriek-uitbater Pieter Grandiek. Hij heeft prima zicht op de Beatrixbrug, en hij ving de afgelopen maanden wanneer het kon mensen op die zijn café – soms slechts digitaal– wisten te bereiken.  

Een van zijn vaste klanten/vrienden, Patrick Mulder, kwam binnen met een stuk zwerfafval uit de Oostzijde. Pieter herkende het direct als ‘hét tape’ van de brug. Hij besloot op onderzoek uit te gaan.

Fred Wolf

Nog geen week geleden mochten we (als eerste!) aankondigen dat de Beatrixbrug toegankelijk was voor het publiek. Dat was mogelijk doordat ZNSTD ergens rood-wit tape op de kop had getikt dat op de schuine betonranden tussen fietspad en voetpad en tussen fietspad en autoweg werd geplakt om de fietsers te waarschuwen.

We maakten de (hilarische!) grap dat ZNSTD de tape bij Xenos op de kop had getikt, maar inmiddels weten we niet zeker meer of het een grap was… Alles laat los!

Pieter Grandiek

Bij nadere bestudering van de zwerftape, blijkt de ondergrond erg korrelig. Het lijkt niet geschikt voor de taak, maar de ondergrond ook – bij lange na – niet.  Iedereen die weleens een cadeautje heeft ingepakt weet dat plakband niet hecht op een vuile ondergrond.

Pieter Grandiek

Pieter maakte foto’s waarop duidelijk te zien is dat de ondergrond verre van schoon was. De Orkaan-koppenmakers hadden het er vandaag moeilijk mee: werd het #PlakbandGate of #TapeGate?

Pieter Grandiek

De brug ging niet open bij gebrek aan tape, en dat er enige haast was is duidelijk. Toch lijkt deze uitvoering te duiden op een stukje zaterdag amateurs zesde klasse en daar voorbij.

PS. wij vonden eigenlijk dat dit bericht een plek verdiende in de serie over verkeersborden, maar kozen ervoor het apart te plaatsen omdat we denken dat de brug (en de tape) op zichzelf al genoeg te melden hebben.