In 2019 en 2020 zullen de namen van de Zaanse Joden die de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog niet overleefd hebben, gebeiteld staan in stenen die geplaatst worden in de stoep voor het huis waarin zij als laatste in vrijheid hebben geleefd.

De Struikelstenen, of Stolpersteine, zijn bedacht door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig (aan het werk op de foto boven).

Het idee is dat je bij het zien van de stenen, even ‘struikelt’ in je hoofd en in je hart over de geschiedenis van de mensen achter de namen op het steentje.

Een werkgroep met daarin onder meer mensen van Stichting Joods monument Zaanstreek, het 4 en 5 mei comité Zaanstad en het gemeentearchief werkt er al jaren aan om de stenen geplaatst te krijgen. Het grootste struikelblok daarbij was de agenda van kunstenaar Gunter Demnig. Sinds hij in 1994 startte met zijn missie, legde hij over Europa al tienduizenden Stolpersteine, maar verdeeld over 2019 en 2020 staat Zaanstad nu dus gepland.

Historicus Peter Heere stelde de lijst van namen en adressen samen. Het gaat om 171 mensen uit Zaandam, Koog aan de Zaan, Zaandijk, Wormerveer en Krommenie (in Assendelft en Westzaan zijn geen adressen bekend die voor de stenen in aanmerking komen) en het zou in totaal om 62 adressen gaan. Aan de Westzijde 262 liggen al wel twee stenen voor Marcus en Geertruida Polak. Marcus was een populaire leraar op het Zaanlands Lyceum.

Er is nog wel een en ander te onderzoeken. Sommige huizen zijn afgebroken en de nieuwbouw kan anders genummerd zijn, andere nummers (en huizen) bestaan helemaal niet meer, zoals het huis van de familie Drilsma aan de Gedempte Gracht 95 (naast de WE). Daar zit nu de Rozensteeg naar de Rozengracht.

Financiële steun en adoptie

De komende maanden zullen fondsen, bedrijven en subsidieverstrekkers benaderd worden een bijdrage te leveren. Ook zal de mogelijkheid worden geopend om één of meer struikelstenen te adopteren. Het maken en leggen van een struikelsteen kost €150,-, maar een lagere donatie is natuurlijk ook van harte welkom. Informatie hierover volgt later.

Over de namen in het gedenkboek maakte Monumenten Spreken een minidocumentaire: