De plannen voor een moskee in Assendelft zijn nieuw leven ingeblazen. Daarmee zal ook de onrust en het verzet van een deel van de omwonenden nieuw leven worden ingeblazen.
Zaanstad gaat daarom “een gesprek faciliteren tussen de stichting en de bezorgde bewoners zoals die destijds in beeld waren”.
Toen de plannen in 2015 bekend werden hebben omwonenden volgens de gemeente “hun zorgen geuit over de komst van een ICC/moskee. Discussies op social media en een bijeenkomst voor omwonenden hebben tot onrust geleid en tot vervolging wegens discriminatie.”
Zaanstad had zelf ook problemen met de komst van de moskee. Er bestond “onduidelijkheid over de functie van het gebouw, de herkomst van de financiën en de gewijzigde ter naamstelling van de stichting”. Maar dat is volgens Zaanstad “in een aantal gesprekken tussen de gemeente en de stichting opgehelderd.”
Omdat er geen fondsen waren om de moskee te bouwen werden de onderhandelingen gestopt, maar de stichting heeft de fondsenwerving doorgezet en wil nog steeds de moskee bouwen.
Aankoop van de grond was onmogelijk, maar de gemeente heeft voorgesteld de grond “in erfpacht af te nemen van de gemeente” om een ICC (Islamitisch Cultureel Centrum) / moskee bouwen. Het bestemmingsplan verzet zich niet tegen een moskee.
Wanneer en hoe het gesprek zal plaatsvinden is nog niet duidelijk. Het verzet tegen de moskee wordt onder meer georganiseerd op de Facebook-pagina Assendelft bouw Moskee? (“Nee, geen moskee in Assendelft”). Daar wordt ook de discussie weer opgepakt:
“Het bestuur van de moskee heeft steeds weer laten blijken niet transparant te zijn tegenover de gemeente en in het bijzonder tegen de rest van de bewoners in Assendelft. Niet transparant: zogenaamd met de bewoners willen spreken maar als er (voor hen blijkbaar) moeilijke vragen gesteld worden de bijeenkomst gewoon te beëindigen , steeds weer van naam, doelstelling en gebouw te veranderen en geen duidelijke afstand te doen van de ingeschakelde haat imam .Dit zijn zeer belangrijke punten waardoor het vertrouwen in een goede samenwerking tot een nul punt zijn gedaald.”
De combinatie moskee en cultureel centrum is ongelukkig. Er is scheiding van kerk en staat, waardoor de staat een religie niet kan en mag subsidiëren. Via de omweg van een culturele stichting worden moskeeën echter maar al te vaak gesubsidieerd. In Amsterdam is daar al diverse malen onderzoek naar ingesteld en in één geval heeft de subsidiegever (i.c. de Europese Commissie) zijn geld terug geëist. Moskee en daaraan gerelateerde stichting, met dezelfde bestuurders is vragen om problemen. Optimale transparantie is dan wel op zijn plaats.
Ik zou zeggen dat wat cursief onderaan is weergegeven, voldoende reden is geen vergunning aan de bouw van die moskee te verlenen.