Deze week in de kringloopwinkel op de Zuiddijk kwam ik bij toeval een LP van Matthias de Boer tegen. Direct gingen mijn gedachten naar een optreden van Matthias in het ‘Drieluik’ aan de Botenmakersstraat in Zaandam.
Het zal in de late jaren ‘80 of begin jaren ‘90 zijn geweest.
Ik was onbekend met het oeuvre van deze Zaanse grappenmaker, goochelaar, liedjesschrijver en zanger. Van het optreden kan ik mij niet veel meer herinneren. Wel dat het een complete chaos werd, omdat er met bier naar hem werd gegooid. Dat hoorde er volgens enkele omstanders gewoon bij. Toen al.
Tegenwoordig lopen artiesten al van het podium als er één beker bier de lucht in gaat.
Mathias was me er een. Hij liet zich niet zomaar van de planken jagen. Stug ging hij door met een oude taperecorder, sambaballen, mandoline en nog veel meer gekkigheid.
Hij was zijn tijd eigenlijk ver vooruit. Compleet lak had hij aan brullende commentaren vanuit de zaal. De grappen over zijn kleine gestalte en zijn seksuele geaardheid nam hij op de koop toe.
De plaat die ik deze week voor €1,- bemachtigde maakte mij nieuwsgierig naar het leven van deze kleine man uit Zaandam.
Op internet kom je tegen dat hij menig zaal in Zaandam (Speeldoos, The Mail Company, Peer den Schuymer, Lindenboomzaal) en ver daar buiten (Paradiso, Roxy) plat speelde en een grote schare trouwe fans aan zich wist te binden.
Matthias kon eigenlijk niets en toch kon hij alles. Hij kon niet goed zingen, niet goochelen (er ging altijd van alles mis) maar daar genoot hij juist zo van. Hij was De Artiest. Improviseren kon hij ook, op de LP staat het nummer over ‘Tante Post’ (ode aan de postbode). Normaal deed hij deze act met een fiets, maar die was net gestolen (‘gepikt’ volgens zijn eigen woorden), dus dat improviseerde hij dan maar.
Het opgenomen optreden speelt zich af in café Annie’s Verjaardag, toevallig ook op de Zuiddijk.
Achteraf vind ik het jammer dat ik maar van één optreden van deze man heb mogen genieten.
Mattias woonde lange tijd in een appartement op de Indigostraat. Hij is inmiddels al een aantal jaren geleden overleden.
Een grappige anekdote uit de mond van een zeer goede kennis van mij, die bijzonder goed accordeon kan spelen en soms met Matthias samenwerkte: zij werd ‘s avonds door Matthias opgebeld en hij vertelde haar dat hij een aquarium had aangeschaft en of zij even het ‘Forellenquintett van Schubert’ wilde spelen, daar werden zijn vissen vast wel rustig van. Typisch Matthias.
Er zijn vast wel meer Orkaanlezers die Matthias een warm hart toedragen en boeiende herinneringen aan hem hebben. We zien het wel aan de reacties.
Matthias de Boer (1934 – 2016)
Ook ik ben wel eens naar een optreden van Matthias geweest. Ja dat was altijd veel lachen en ongein. Druk in de weer met zijn bandrecorder om op te zoeken waar het bewuste liedje stond, en dat ie niet kon vinden. Ook had hij tussen de liedjes ook zijn klassieke rust momenten. Een lied van Frans Schubert. Daarvoor kom kwam er een kaarsenkroon naar bededen op het podium. Daar probeerde hij de kaarsjes van aan te steken. Maar de kroon ging dan een stukje omhoog zo dat hij er niet niet bij kon. Dat ging zo een 4 tal keren door totdat hij dat maar opgaf.. Dan moet je wel lachen of je wil of niet. De act met Tante Pos met de fiets. met zinnen die niet altijd rijmden of synchroon met de muziek je bleef lachen. Je bleef je wel afvragen of hij expres die mislukte grappen deed, of hij serieus bezig was. Ik denk het laatste.
Het archief van Matthias wordt bewaard bij het Gemeentearchief Zaanstad onder dit nummer PA-0390 Collectie Matthias de Boer, Zaanse entertainer Zaanstreek https://hdl.handle.net/21.12112/3386555BE79140F493612BD9B3B0745B
Rens een prachtig stukje. Ik had nog niet van hem gehoord maar heb genoten van het YT filmpje. Groetjes
Dank Chris. Kom binnenkort maar langs om de LP te beluisteren, hebben we zomaar weer een uurtje lol 🤣🤣🤣 Iedereen bedankt voor zijn of haar bijdrage, het doet mij goed dat Matthias toch nog leeft onder de Zaankanters.
Mooi, een stukje over Matthias de Boer. Zijn optredens waren onvergetelijk. Was hij serieus, of nam hij iedereen in de maling? Mensen maakten hem belachelijk, waren onbeschoft, draaiden hun stoelen om en Matthias ging gewoon door met zijn show. Heel bijzonder. Hoe hij zich echt voelde, we zullen het nooit weten. May he rest in peace.
https://youtu.be/SUyL1VM3MjY Zonnestraal der aller tijden……
Ik vind het altijd weer bijzonder dat iedereen hier mijn ome Martin kent. Wij hadden geen flauw idee dat hij een 'echte' artiest was. Hij had een relatie met mijn oom en heeft ooit een optreden gedaan op het feest ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijk van mijn ouders. Wij vonden het bijzonder:)
Het was tenenkrommend hoe een deel van het Matthias-publiek zichzelf leuker vond dan de optredende artiest. Een schaamteloze respectloze vertoning was dat. Bezopen lachen om de eigen wanprestatie. Een ongekend dieptepunt.
Het is een schoften streek, een stelletje tuig is het! Mijn ouders konden hem van vroeger, dat waren'amateur' voorstellingen, men vond dat toen grappig en lachten veel, dat was helemaal geen bedreiging voor de grappige opera zanger, daar genood hij van, daar wilde hij mee verder gaan. Pas veel later is het helemaal uit de hand gelopen! Ze moeten zich schamen dat stelletje tuig.
Mathias de Boer daar moest je bij geweest zijn, jaren 80, ik twintiger. Waarom werd mij duidelijk tijdens een optreden in de Lindeboomschool. Al die trappen op met zijn allen, al redelijk uitgelaten, plaatsnemen op je stoel, een afgeladen zaal. Gordijn gaat open, klein mannetje, gejuich, Mathias begint met één van acts of liedjes. Het dak gaat er al vrij snel vanaf. Nu snap ik waarom ik dit moest meemaken. Het publiek komt hoofdzakelijk voor zichzelf. Wat ik mij van zijn optreden nog herinner is: massaal omgekeerd op je stoel, zijn naam scanderen en mensen die non stop met bier door het gangpad liepen. Zijn show geen idee meer maar wel ons eigen feest. Twintigers, groep vrienden, veel bier. Ben blij dat ik erbij ben geweest bij een Mathias de Boer optreden. Legendarisch. Mathias een geweldige klein kunstenaar, de kapstok om je feestkleding aan op te hangen. Mathias nog bedankt voor je optreden zodat ik deze herinnerining nog graag vertel. Aaf Aafjes
Met een beetje empathisch vermogen snapt iedereen toch wel dat Mathias geen leuke avond had.
ik was 11 of 12 toen ik hem zag optreden in De Boed of de Voorslag, op 25 of 26 december tijdens de Kerst-inn. Totaal niet te volgen en hij probeerde een lied te zingen over een pil tegen podiumangst. Het spiekbriefje zat op een grote pil geplakt die hij vasthield. Ik zie hem nog staan. In de jaren 90 zag ik hem regelmatig door de Zaanstreek fietsen.
Ik ben bij verschillende gelegenheden Mathias tegengekomen. De vroegere optredens van hem waren ook in mijn beleving, zoals Wilfred schrijft, met een mild publiek, het leukst. Mathias was zowel bij zijn optredens, als in het Zaandamse, onderweg, heel bijzonder. Ook op straat leidde zijn mannier van doen soms tot hilariteit. Altijd wat gehaast huppelde hij door de wereld heen. Met zijn koffertje. Mathias had een grote bewondering voor Charlie Chaplin en de Slapstick, hij deed zijn best zijn optredens in die richting te krijgen. Het publiek wilde hij plezieren. Hij was wat verlegen, maar toch in voor een praatje op zijn tijd. Alle act waren voor hem zeer serieus. Ik vond het lastig hem te doorgronden, in die zin, in hoe verre hij zich er wel of niet bewust van was dat het ‘publiek’ hem in zijn eigenwaarde liet of juist niet. Wel, dat toen tijdens de optredens het publiek ruwer werd, bier naar hem gooide. Hij dit niet leuk vond, maar hij moest en zou optreden, stralen, spelen en dansen. Ook ik had in die tijd met hem te doen, een wat wereldvreemde man, eenzaam, energiek, een clown tegen wil en dank. Met de onvermijdelijk triestheid die daar bijkomt. Die volgens mij bij veel mensen een herinneringen zal oproepen, zo wordt hij niet vergeten….. Mathias de Boer.
Mooi Blacky recht uit mijn hart
In een uitzending van Paradijsvogels 1994 https://www.youtube.com/watch?v=4iCd1Jq9aa0
De LP is opgenomen in Annies verjaardag vanaf daar liepen de audiokabels over de Zuiddijk naar de overkant en langs de oude stallen die Lappen Klaas gebruikte als opslag zo naar de Kattegatterdwarsstraat nr 7 toe alwaar ik woonde en daar had ik de nodige opname apparatuur staan dat was nog voordat we daar de Bright Side studio hebben ingericht. Ook met Amphora, mijn oude band, zijn we Mathias regelmatig tegen gekomen bv in de Lindeboomschool. Hij gebuikte dan onze microfoons en dat hebben we geweten want er zijn wat kabels gesneuveld. Toch wil ik er op wijzen dat Mathias zijn optreden zeer serieus nam en wat het publiek als grappig zag hij dat helemaal niet grappig bedoelde. In het begin was het publiek nog mild voor hem en werd hij toegejuicht en kreeg applaus maar zeker niet onderbroken en al helemaal geen bier gegooid. Hij was altijd dood zenuwachtig vlak voor zijn optreden. Ik denk dat hij later het publiek maar voor lief nam. Ik heb hem altijd triest gevonden hij wilde zo graag echt stralen en mooi spelen en dansen. Wilfred van der Kluft
Ik ben een keer naar een optreden in de bond te Zaandam geweest. Verschrikkelijk gelachen, vooral ook om de opmerkingen van de mensen in de zaal. De verkleedpartijen zijn natuurlijk bekend, maar iemand voor mij in de zaal zei op een gegeven moment: "hij lijkt wel een vlo, hij springt van broek naar broek" en ze schaterde het uit van het lachen.
Ik kan mij een optreden in de Speeldoos herinneren (eind jaren '70) waar hij er een glas had laten vallen, waar hij vervolgens, onbedoeld, met die fiets doorheen reed. Wat ook vermeld moet worden waren de intermezzos tussen de acts, waarbij hij zich moest verkleden (en het publiek zichzelf moest vermaken, en dat ok deed), en de spiekbriefjes met de teksten die hij niet kon onthouden.