Als jong jongetje kwam de Ierse Chris Moore voor de eerste keer in de Zaanstreek. De liefdadigheid van Zaankanters is hem altijd bijgebleven. Daarom besloot hij ruim vier jaar geleden naar Zaandam te verhuizen.
Tussen 2000 en 2024 kreeg de Zaanstreek er 27.750 nieuwe inwoners bij. Daarvan kwamen er ruim 10.000 bij in de laatste acht jaar. In deze rubriek gaat De Orkaan op zoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters?
Chris Moore is geboren in een klein dorpje net buiten Belfast. Hij groeit op te midden van gewelddadige conflicten tussen katholieke nationalisten en protestantse unionisten. De eerste groep pleit voor een verenigd Ierland, terwijl de tweede groep voorstander is van aansluiting van Noord-Ierland bij het Verenigd Koninkrijk.
De aanhoudende spanningen hebben grote impact op het dagelijks leven van veel kinderen. ‘Er waren regelmatig bombardementen en schietpartijen,’ vertelt Chris. ‘Op een gegeven moment wordt dat achtergrondgeluid; onderdeel van je leven.’
Om deze kinderen een rustige tijd te geven – zonder geweld, ontstaan er initiatieven, zoals uitwisselingsprojecten. Hierbij verblijven kinderen uit Noord-Ierland tijdelijk bij gastgezinnen in West-Europa. De vader van Chris werkt voor Connection Europe, één van deze solidariteitsbewegingen.
‘Hij heeft lange tijd in Assendelft gewoond, waar hij Noord-Ierse kinderen met Zaanse gezinnen in contact bracht.’
De vader van Chris bouwt in deze periode via zijn werk veel vriendschappen in de Zaanstreek op. In de zomervakanties verblijft het gezin van Chris vaak bij deze gezinnen.
‘In de Zaanstreek voelde ik me veilig. Terwijl thuis de problemen in volle gang waren, was het hier rustig.’
Terugkijkend op die periode ziet Chris hoe heftig de situatie in Noord-Ierland daadwerkelijk was. ‘Ik hou van mijn land en mijn jeugd bestond uit veel vreugde. Maar het was ook een hele moeilijke tijd.’
In 1998 markeert het Goedevrijdagakkoord de eerste belangrijke stap in het vredesproces in Noord-Ierland. Op zijn negentiende keert Chris voor het eerst sinds lange tijd weer terug naar Nederland.
‘Ik kwam een advertentie tegen voor zomerwerk in Noordwijkerhout. Ik had veel mooie jeugdherinneringen aan Nederland, die ik als jongvolwassene wilde herbeleven.’
Chris heeft het zo naar zijn zin in Nederland, dat hij na de zomer besluit om te blijven. ‘Al waren de conflicten in Noord-Ierland voorbij, leefden de mensen in verdeelde gemeenschappen en was Belfast nog een puinhoop. Hier was ik vrij; hoefde ik me geen zorgen te maken.’
Het warme contact met, en de liefdadigheid van de Zaanse gezinnen tijdens de periode van conflicten in Noord-Ierland is Chris altijd bijgebleven. ‘Ik vraag me af of die gezinnen het nog herinneren. Zij hebben een grote impact gehad op het leven van zoveel jonge Noord-Ieren.’ Daarom besluit Chris naar Zaandam te verhuizen.
De Zaanstreek voelt als een warm bad voor Chris. ‘Ik hou vooral van de mooie omgeving, er zijn veel leuke gebieden om te wandelen.’ Wel mist hij een plek waar hij meer mede-import-Zaankanters kan ontmoeten. ‘Een Ierse pub was het eerste waar ik naar zocht toen ik hier kwam wonen.’
Zaanse schatten volgens Chris
- ‘Het Twiske is mijn favoriete stukje natuur. Dat zit vlakbij Zaandam, dus ik ben er zo.’
- ‘Ik wandel graag met mijn hond over het Hembrugterrein. Dan drink ik vaak een kopje koffie bij BIND.’
- ‘Mijn favoriete activiteit is hardlopen. Dan ren ik via Koog aan de Zaan naar de Zaanse Schans en weer terug naar Zaandam. Dat is een prachtige route; je komt langs de polders en de stad.’
Door: Mila Lange.
