Het haalt direct de voorpagina van de belangrijkste krant van Spitsbergen: de Svalbardposten. En twee weken later ook die van De Orkaan.
Tijdens een schoolreis op Spitsbergen komt een groep Zaanse scholieren plots oog in oog te staan met een ijsberenmoeder en haar jongen. Onder leiding van hun scheikundedocent worden knalpatronen en schoten gelost om de dieren te verjagen.
Een leraar met een wapen, een leerling die munitie moet aangeven, en een nacht in een tent op de plek waar zojuist de beren werden gezien.
Het was een ontmoeting die niemand snel zal vergeten.
In deze podcast hoor je het verhaal van Joris Hartman, die erbij was.
Door: Merel Kan en Di-Lan Sun. De foto boven is van Joris. Wij denken dat de voetafdrukwedstrijd gewonnen wordt door de berenmoeder.
Dat dacht ik ook Loek. De mens begeeft zich op hun leefgebied. Het zou toch te gek zijn als die ijsbeer familie dood geschoten zou worden. Gelukkig een ervaring voor de groep, maar geel blij dat de ijsberen fam nog leeft.
zo is het maar net! loek
vaak hoor je 'mens aangevallen door beer,leeuw,puma, wat moeten wezens zoals mensen in hun leefgebied wat al steeds kleiner word, laat de dieren met rust! de scholieren kunnen ze straks alleen nog maar terug vinden in de geschiedenis boeken als de scholen deze uitjes blijven verzinnen,of in ergste geval word er een aangevallen en word moeder doodgeschoten,en kleintjes die wees zijn geworden,verjagen is al erg genoeg,moeder rent harder weg en kleintjes kunnen het niet bijhouden.
wanneer gaan de ijsberen eens met knalpatronen en geweren lopen om die verschrikkelijke mensen van hun grondgebied te verjagen? uiteindelijk zijn zij er geboren!