Het kostte iets meer moeite dan verwacht, maar WSV’30 heeft de eerste periodetitel binnen. Het boekte een terechte 1-3 zege op Zaandijk, al werd de ploeg in het zadel geholpen door een rode kaart.

De wedstrijd in 4e klasse zondag werd al op zaterdagavond gespeeld.

Dat de Wormer Sport Vereniging de eerste periodetitel zou binnenhalen was geen verrassing. Een gelijkspel was al voldoende. En wie beweert dat die periodes slechts een leuk extraatje zijn, heeft het kleine feestje gemist. Al was de banner met het opschrift ‘KAMPIOEN’ erop ietwat voorbarig. Die werd tijdens het fotomoment dan ook maar snel weggelegd…

De twee ploegen maakten er een onderhoudend eerste bedrijf van. Onder veel publieke belangstelling ging de derby redelijk gelijk op, al was WSV’30 wel twee keer dicht bij een treffer. Bij de tweede poging werd nog geappelleerd voor een strafschop, omdat Zino Veldt in de mangel werd genomen. Dat protest werd echter afgewezen.

Rode kaart

Lange tijd was er weinig aan de hand. Tot de wedstrijd richting het half uur ging. Bart Hardeman kwam in duel met twee tegenstanders en even was er een opstootje. Niets geks op het eerste gezicht, dat gebeurt wel eens in een derby. Maar toen kreeg de speler van Zaandijk de rode kaart. Omdat het allemaal erg snel ging, zagen weinig mensen wat er nou echt gebeurde.

De arbiter had natrappen gezien van Hardeman. Maar veel supporters zagen alleen het opstootje. Het afreageren van de thuisspeler werd gezien als ‘niet handig’, maar zowel supporters van Zaandijk als ook die van WSV’30 waren het erover eens dat de rode kaart wel erg zwaar was. Of Zaandijk met elf man meer weerstand had kunnen bieden is de vraag, maar het was wel een belangrijk moment.

Want vrij kort daarop was het al raak voor WSV’30. Roy Kleij maakte de 0-1 en nog geen tien minuten later leek het pleit beslecht toen Luuk Mol de score verdubbelde. Even leek Zaandijk rijp voor een grote nederlaag. De thuisploeg herpakte zich, al was het maar omdat WSV’30 niet door bleef drukken. En zowaar was het ineens 1-2. Een lange bal werd door Joey van Raam tot doelpunt gepromoveerd. En dus hadden we plotseling een wedstrijd.

Eenrichtingsverkeer

Het duurde niet lang voordat het beeld in de tweede helft in het voordeel van WSV schoof. Het was eenrichtingsverkeer richting het doel van Martijn Teeuwen. De druk nam steeds meer toe en de thuisploeg kon alleen met lange ballen nog enig gevaar stichten. Het was aan Teeuwen, zijn defensie en de slordigheid van de bezoekers te danken dat het toch nog lang spannend bleef.

De periodetitel kwam niet meer in gevaar voor WSV’30, maar het biertje had toch minder gesmaakt als Zaandijk voor een stunt had gezorgd. Zo ver zou het ook niet komen. Twintig minuten voor het einde maakte Daan van Putten aan alle onzekerheid een einde door na een fraaie actie de bal in de lange hoek te schieten, dit keer buiten het bereik van de doelman.

Groeipotentie

WSV-coach Joep Groen was blij met de periode, maar niet helemaal met de uitvoering van de wedstrijd.

‘Een periode moet je altijd vieren, al had ik dat liever vorige week al gedaan. En qua resultaten ben ik wel tevreden, maar ik heb nog wel wat dingen in het spel, waarover ik dat niet ben. We hebben bijvoorbeeld een paar keer met grote cijfers gewonnen, wat betekent dat we makkelijk scoren ook, maar krijgen ze ook te makkelijk tegen. Dat moet nog beter. En vandaag tegen tien man maken we er eigenlijk te weinig.’

Toch zag Groen nog genoeg aanknopingspunten en gelooft hij in de potentie van zijn groep spelers

‘Er zit nog behoorlijk wat groei in. En in potentie denk ik dat we weer kunnen meedraaien in de derde klasse. Of we nu voor het kampioenschap gaan? Het is duidelijk dat we bovenin willen meedraaien. Er zijn nog genoeg verbeterpunten, dus daar willen we niet te voorbarig over zijn. Maar natuurlijk willen we zo snel mogelijk terug naar de derde klasse.’

Goede kant

Aan de andere kant stond Zaandijk-trainer Rob Hersche te balen. Maar hij was ook realistisch.

‘Normaal gesproken is WSV de betere ploeg, dat is geen geheim. Zij zijn voor mij titelkandidaat nummer één. En na die rode kaart weet je dat het een hele moeilijke wedstrijd wordt. Na die twee snelle goals ben je bang voor een afstraffing. Gelukkig hield Martijn ons lang op de been.’

De ambities van WSV’30 zijn duidelijk. Maar wat zijn de doelen van Zaandijk eigenlijk? Want gezien de stand op de ranglijst doet de ploeg het best aardig.

‘Dat is ook wel zo. Maar als je nu twee wedstrijden verliest moet je weer naar beneden kijken. Als trainer wil je altijd voor het hoogste gaan. Dus dit seizoen in het linker rijtje en volgend seizoen voor de prijzen. Maar op dit moment is het erg wisselvallig. We winnen van de nummer twee, maar verliezen weer van een ploeg in de onderste regionen. Pas bij de winterstop kan ik er iets over zeggen. De ambitie is om dan in ieder geval aan de goede kant van de ranglijst te staan.’

Door John Leppink.