Drie bomen vol wensen. Voor een klasgenootje dat overleden is: een mooi plekje in de hemel. Voor een zieke opa: word beter! Voor een overleden opa: kom terug!
En ik wens dat ik gelukkig en gezond blijf, ik wens dat mijn klasgenoten gelukkig worden ❤️, ik wens meer muziekles voor alle kinderen uit Oostzaan, ik wens geselecteerd te worden voor AZ onder 11, ik wens een puppie…
Opvallend is het aantal wensen voor vrede: ‘ik wens dat er geen oorlog meer is en we over de hele wereld aardig tegen elkaar zijn’, ‘ik wens rust zonder oorlog, ik hoop dat de oorlog stopt.’ Dat de hoofden van basisschoolleerlingen gevuld zijn met angst voor oorlog en de hang naar rust…
De Nederlandse overheid voert een campagne om burgers voor te bereiden op noodsituaties. Natuurlijk is dat niet bedoeld om mensen bang te maken, maar om te helpen bij de eerste dagen na een ramp of crisis.
Maar de tekstjes in de bomen van Oostzaan laten zien hoe maatschappelijke onrust doorlekt naar kinderen.
Kerst is het feest van veiligheid. Van even mogen aannemen dat het goed komt. Misschien zijn deze briefjes daarom meer dan wensen. Maar vragen om geruststelling. Om grote mensen die zeggen: ja, de wereld is ingewikkeld. Maar jij bent hier veilig.
Verder wensen wij, samen met Emma, dat haar kip Geeltje weer tot leven komt:
Door: Merel Kan.
