Na De Kuip moest vrijdagavond het Colovray Sports Centre in Nyon eraan geloven: AZ-tranen. Wederom niet van blijdschap, maar teleurstelling. Nadat het eerste maandag de bekerfinale verloor, slaagde de O19 er vrijdag niet in de finale van de Youth League te bereiken. Met een 1-0 overwinning bezorgde grootmacht FC Barcelona de Nederlandse enclave in Zwitserland heel veel pijn.

Op één uitzondering na, dan. De in Zaandam geboren Shane Kluivert liep na afloop met een big smile de mixed zone in. Als trots onderdeel van de Barça-selectie had hij zojuist wél de finale bereikt. Ook mocht de jongste der Kluiverts nog een paar minuten meedoen. ‘Dit is echt superlekker, kan ik je vertellen. Ik ben ook echt enorm blij met de minuten die ik nog kreeg.’

Allesbepalende penalty

De kleine Kluivert vertelde onder de indruk te zijn van zijn tegenstanders, hij noemde ze ‘heel goed, ook als team’. Vooral in de tweede helft toonde AZ zich inderdaad als sterk collectief. Het was het eerste bedrijf waarin het duel verloren ging. ‘Ik denk dat Barcelona heel snel in de wedstrijd een erg gemakkelijke penalty krijgt, dat moet je het hele duel meenemen’, aldus trainer Michael van Zijtveld.

Het was in de fase na de pingel dat AZ het het moeilijkst had, Kiyani Zeggen moest zijn ploeg op momenten in de wedstrijd houden. Na een kwartier probeerde aanvoerder Julian Oerip de boel met een oerkreet weer scherp te krijgen. ‘Ik denk niet eens dat het aan de goal lag, maar we stonden niet met de top-mindset op het veld ik van de jongens en mezelf gewend ben’, vertelde de aanvoerder na afloop.

Mindset

En dat in een wedstrijd waar zo lang naartoe is geleefd… Hoe dan? Oerip: ‘Barça speelde heel goed positiespel, daar hadden wij het verdedigend moeilijk mee. Ik wil niet zeggen dat we in de war raakten, maar we begonnen ons wel af te vragen hoe we het gingen oplossen. Dat duurde echt een langere periode. Die moest onderbroken worden, daarom die overtreding en dat geluid erachteraan.’

Tactisch werd in de rust het een en ander omgezet, ook werd er getornd aan de ‘mindset’. Met succes. Na rust was een ander elftal te zien, de rollen werden omgedraaid. Maar de beste helft van Barcelona was net wat beter dan de beste van AZ geweest, in cijfers in ieder geval. Van Zijtveld: ‘We hadden denk ik een goal verdiend, 1-1 had niet gek geweest. We hebben onszelf daarin tekort gedaan.’

Wat als…

En dat maakt het eigenlijk alleen maar pijnlijker. Was de voorhoede iets scherper geweest, of de scheidsrechter iets minder vrijgevig, dan hadden Oerip, Van Zijtveld en ook Kluivert wellicht heel anders nagepraat. ‘Als zij een goal hadden gemaakt uit fantastisch veldspel, dan was dat terecht geweest. Nu was het erg makkelijk. Wij zetten de wedstrijd in helft twee naar onze hand’, blikte Van Zijtveld terug.

De trainer krijgt bijval van Kluivert: ‘AZ kwam echt heel sterk uit de kleedkamer. Wij iets minder. Maar ja, helaas voor hen hebben ze niet gescoord.’ De pas zeventienjarige aanvaller gaat met de Catalanen door voor prijs drie van het seizoen. Kampioen zijn ze al, ook de nationale beker is binnen. ‘In Spanje zeg je triplette, dus drie bekers. Daarom willen we de Youth League ook echt winnen’, besloot het sympathieke talent.

Geen triplette, wel trots?

Voor AZ geen triplette, zelfs geen double. Alleen de competitie kan nog gewonnen worden. Maar daar denkt nu even niemand aan. Toch zit het mentaal echt wel goed bij de Noord-Hollanders. Van Zijtveld kon kort na afloop zelfs alweer lachen.

‘In de reis naar het profvoetbal, is deze campagne extreem belangrijk. We zijn spelers aan het opleiden die het verschil moeten gaan maken in het eerste. Dat is nog steeds het doel van deze campagne. Al wil je, als je op het veld staat, natuurlijk ook winnen. Maar ik ben trots op hoe de jongens zich hebben gepresenteerd.’

Pijn van verliezen

Voor Oerip was de traan dichterbij dan de lach. Hij werd na het laatste fluitsignaal direct de dopingruimte ingetrokken en kwam een uur later pas weer naar buiten. Nog altijd zichtbaar ontdaan, maar wel klaar voor het journaille dat, inmiddels in het donker, voor hem klaarstond.

‘Ik ken de jongens en heb er zelf ook wel echt ‘de k’ in. Winnaars moeten ook leren verliezen, maar dit wil je liever niet. Wij hebben als team bijna alles gewonnen wat we ooit hebben gespeeld. Dus deze hakt er diep in.’

Ergens iets moois…

Verder met de bagage van deze, ondanks het treurige einde, toch prachtige campagne. Oerip:

‘Je ziet wel eens van die fragmenten over de pijn van het verliezen. Dat zag ik echt bij de jongens. Dat is een bepaalde pijn die je altijd zal onthouden. En daar kan je van leren. Je weet dat je dat niet nog een wedstrijd wil. Het heeft dus ergens ook iets moois, dat je die motivatie eruit haalt.’

Zaterdag nog een verplichte UEFA-dag (een ‘educatief programma’) met alle vier de halvefinalisten en daarna kan het Youth League-boek voor veel van deze generatie dicht. Met opgeheven hoofd?

‘We moeten altijd onze borst vooruit houden, voor wat we hebben laten zien. Dat mag je nooit van jezelf laten afnemen. Natuurlijk is het k*t. Maar als we uiteindelijk gaat terugkijken, naar de goals en wat we hebben gedaan tegen al die grote namen, dan ga je natuurlijk wel met trots terugkijken. Maar nu? Nog even niet.’

Door: Hugo Heinen. Beeld: Pim Ulle.