Blauw-Wit W heeft de 1-16 overwinning van afgelopen weekeinde niet bepaald een glansrijk gevolg weten te geven. Na de ongekend ruime zege op OSV nam het elftal het zaterdag in een inhaalwedstrijd op tegen De Wherevogels, wederom een laagvlieger. Scoren lukten nu echter niet één keer, na negentig minuten en een beetje stond de brilstand nog altijd op het bord en had de thuisploeg amper een kans gehad.

Voor het duel begon, werd een minuut stilte in acht genomen voor de op 83-jarige leeftijd overleden Frits Sierat. Ze weten het in Westknollendam niet honderd procent zeker, maar waarschijnlijk de Blauwwitter met de meeste wedstrijden in het eerste ooit. Sierat kwam er vanaf zijn zeventiende tot meer dan 350, waardoor een moment van herdenking absoluut op zijn plaats was.

Na een mooie minuut stilte werd een wedstrijd afgetrapt die het aankijken in net iets te veel fases niet waard was. Blauw Wit miste een aantal belangrijke krachten, waaronder Kay Bruinendael, die vorige week nog zes keer scoorde. Het balbezit was er voor Blauw-Wit wel, maar het vloeide niet; ook bleven de verrassingen uit. Wherevogels kon zich redelijk makkelijk staande houden, terwijl bij Blauw-Wit de onderlinge frustratie merkbaar was.

Handenbinder

Bovendien hadden de gasten uit Purmerend met aanvoerder Yassin El Yaakoubi een handenbinder in de gelederen die het gevaar van een counter nooit helemaal uitsloot. Het was El Yaakoubi die het enige moment van opwinding voor rust inleidde. De spits bracht Daley Kleton knap in stelling, maar door wild afwerken kwam er geen Purmerendse voorsprong.

Echt veel aanvallende mogelijkheden tot wisselen had Beukman niet. Ja, de ervaren Sven Keppel. Maar die werd voor de slotfase bewaard. Heel gek was het daarom niet dat de tweede helft zich in hetzelfde patroon voltrok. Af en toe een standaardsituatie of opleving van El Yaakoubi, daar moest het publiek het mee doen. In het zonnetje, dat dan weer wel.

Ook het inbrengen van Keppel bracht na zeventig minuten geen verandering in de kansendroogte. Het was in de slotfase zelfs Wherevogels dat iets dreigender werd. Met name Jordi Gorter en Leon Seitner probeerden het aan de kant van Blauw-Wit echt wel, maar openingen ontstonden nauwelijks. Stond de nummer 11 van de competitie dan zó goed? Nee, dat viel wel mee.

Die ene kans…

Dan naar die ene kans die er in de inleiding genoemd werd… Blauw-Wit kreeg hem in de absolute slotfase, niet geheel toevallig uit een standaardsituatie. Het was de ingevallen Dani van Egmond die zijn ploeg even toch nog naar de drie punten leek te schieten, maar hoewel de keeper geslagen was, stonden er nog twee groen-zwarten op de lijn. Geen goal, geen drie punten in de laatste wedstrijd van 2025.

En zo slaagden de Westknollendammers er niet in het gat naar koploper DZS te verkleinen tot zeven punten. Met nog ruim de helft van de wedstrijden te gaan, is nog alles mogelijk. Maar na tien speelronden hebben de Neckers zichzelf helemaal losgespeeld van de rest van de competitie, die eigenlijk bestaat uit één grote middenmoot. Ondertussen gaat Blauw-Wit de winterstop dus wel in als nummer twee, wat ondanks de mindere jaarafsluiter natuurlijk enorm knap is voor een promovendus.

Door Hugo Heinen.