Zaandam is minder hectisch dan een grote stad en minder kneuterig dan een dorp: het is de perfecte tussenweg voor de sociale Tamar en de rustige Maarten. Het stel verhuisde acht jaar geleden naar een oud Zaans huis in de Havenbuurt in Zaandam. 

In 2023 kreeg de Zaanstreek er afgerond 10.500 nieuwe inwoners bij. De verhuisstroom naar de streek is in de afgelopen twintig jaar meer dan verdubbeld. In deze rubriek gaat De Orkaan op zoek naar de gezichten achter de verhuisstroom; wie zijn deze import-Zaankanters? 

Tamar is geboren in Deventer, ‘maar daar heb ik nooit gewoond. Ik ben opgegroeid in Nijverdal, een klein dorpje in Twente.’ Buiten de prachtige natuur om, is daar niet veel te beleven voor de stadse Tamar. Daarom vliegt zij op haar zeventiende uit. Via een omweg belandt Tamar uiteindelijk in Amsterdam.

Maarten verhuist vanwege zijn studie vanuit Nijkerk naar de hoofdstad. ‘Ik wilde iets doen in de muziek- en evenementenbranche, en Amsterdam is dé plek waar het allemaal gebeurt.’ 

De twee genieten volop van hun tijd in de hoofdstad. ‘Als twintiger kan de lol daar niet op. Er is van alles te beleven.’ Op een kerstborrel van popcollectief de GroepenRaad Amsterdamse Popmuziek (GRAP) slaat de vonk over tussen Tamar en Maarten. 

Als het stel jaren later over een gezinnetje begint te fantaseren, besluiten ze het bruisende Amsterdam achter zich te laten. Tamar en Maarten wonen op dat moment in een klein appartement in het centrum. 

‘Hoeveel oppervlakte hadden we? 38 vierkante meter?’ Vraagt Maarten aan Tamar. ‘Toen ging dat goed. Maar ik weet niet of wij het daar ook twaalf jaar lang hadden volgehouden samen,’ lacht hij. 

Tamar krijgt Zaandam getipt als woonplaats door een collega. ‘Zij liet meteen allemaal mooie huisjes aan het water zien op Funda. Wij waren toen al verliefd op de stad.’

‘Ons huis was echt een opknappertje. Daar kon Tamar niet doorheen kijken, maar ik wel. Zij vond het niet de moeite waard om te bezichtigen en daarom ging ik alleen,’ zegt Maarten. 

Tamar vult hem aan: ‘Hij heeft een week lang op mij ingepraat en het huis denkbeeldig opgeknapt en ingericht.’ Tamar besluit het dan toch een kans te geven. Wanneer ze het huis voor de eerste keer bekijkt, is ook zij meteen enthousiast. Tamar vindt het contrast tussen pittoreske Zaanse huisjes en fabrieken erg leuk. 

‘Mijn zwangerschapsmasseur zei ooit: in Zaandam kan de linkerkant van de straat mooi zijn, terwijl rechts lelijk is. Dat vind ik zo’n grappige uitdrukking, omdat het direct duidelijk werd wat zij daarmee bedoelde.’ 

Al snel bouwt Tamar een grote sociale kring in de Zaanstreek op. Ze begint met vrijwilligerswerk bij Yoga Dreams en geeft daar later ook les; schrijft zich in bij De Vechtfabriek; en leert schoolpleinmoeders kennen. 

Maarten is minder een sociale vlinder en houdt zich vooral vast aan zijn vriendengroep in de hoofdstad. ‘Inmiddels zijn twee Amsterdamse vriendinnen ook in de Zaanstreek komen wonen.’ 

Het gezin is dol op hun gezellige buurt in Zaandam:

‘We kijken uit over de Zaan, er zitten speeltuinen in de buurt en de basisschool zit dichtbij. Ook zijn we snel bij de pont, waardoor we op de fiets naar ons werk in Amsterdam kunnen.’ 

Ook het bezoek van Tamar en Maarten is vaak positief verrast:

‘Mensen rijden langs de Zaan naar ons huis. Als het lekker weer is, de bomen in bloei staan en er bootjes op het water dobberen, zeggen ze: het is net alsof ik op vakantie ben.’ 

Of het gezin zich thuisvoelt in de Zaanstreek? Alle drie zeggen volmondig ja. ‘Voor onze dochter Zoé natuurlijk helemaal; zij is hier geboren. Zoé zegt ook regelmatig dat wij nooit mogen verhuizen uit de stad.’

Het stel vindt het jammer dat het horeca aanbod naar hun smaak in Zaandam beperkt is. Op De Pizzabakkers zijn Tamar en Maarten wel dol. ‘Daar komen wij vanaf dag één. De eigenaresse Joke heeft onze dochter zien opgroeien. Zoé heeft zelfs al een baan aangeboden gekregen voor als ze vijftien is.’ 

Dat Zaandam een culturele stad is, had Tamar niet verwacht. ‘Er is hier zoveel te doen. Van creatieve workshops en leuke initiatieven tot filmhuis De Fabriek en Bind op het Hembrugterrein.’ Ook noemt ze culturele ontmoetingsplaats en kunstcafé HUB. 

Zaankanters zijn open-minded en lekker direct, volgens het stel. ‘Ik weet niet of ik mezelf een Zaankanter voel. Die term voelt als een soort badge die je moet verdienen,’ zegt Tamar. ‘Dit is wel echt ons thuis. Als mensen om tips in de streek vragen, heb ik een hele lijst. Wij hebben vrienden in de omgeving en onze vaste zaakjes in de buurt.’

Maarten kan vol trots zeggen dat hij in Zaandam woont.

‘In het begin was het even wennen. Wij kozen niet bewust voor de stad, maar moesten om financiële redenen uitwijken naar Zaandam. Nu ben ik daar superblij mee; het Havenbuurtje is echt ons plekje.’ 

Zaanse schatten volgens Tamar en Maarten

  • ‘De eigenaren van Roxy’s Deli zijn heel betrokken en dat vind ik gezellig. Als je daar twee keer bent geweest, kennen ze je bij naam. De delicatessenzaak heeft lekkere kaas en alcoholvrije wijn. Maar met lekker weer kom ik daar ook graag om buiten een kopje koffie te drinken.’ 
  • ‘Op vakantie gaan wij vaak op zoek naar klimparken, maar toen zagen we dat er hier in de Zaanstreek ook gewoon een klimpark is. Klimpark Twiske is superleuk om naartoe te gaan, zowel met kinderen als met vrienden.’ 
  • ‘Het kleinschalige van The Blacksmith vind ik heel leuk en daarbij hebben ze een goed bierassortiment. Ik vind het knap hoe snel de eigenaar je thuis laat voelen; hij geeft je aandacht en vertelt vol passie over bier. Daar word ik enthousiast van. Er staat geen eten op de kaart, maar je kunt wel zelf wat meenemen of laten bezorgen. Dat vind ik ook wel echt heel chill.’ 

Door: Mila Lange. Afbeelding Klimpark Twiske door: De Orkaan.