Het is Fortuna Wormerveer toch niet gelukt om zich rechtstreeks te handhaven. In Vijfhuizen, waar de wedstrijd meer spannend dan goed was, werd met met 2-0 verloren van DSOV. Zij kunnen hun vakantie wel gaan boeken.

Het recept vooraf was simpel. Zowel DSOV als Fortuna moesten winnen om zich een kans tot handhaving te verschaffen. Daarna was het nog afhankelijk van wat concurrenten IVV en Always Forward zouden doen. Kortom, een middag met grote belangen.

Dat bleek al aan de opkomst van beide ploegen. De gezichten stonden strak en gefocust en hoewel er fakkels met gekleurde rook werden gebrand, heerste er onder de supporters van beide ploegen ook behoorlijke spanning. Het was bijna ijzig stil op het fraaie sportcomplex van de thuisploeg.

Lastige opening

De thuisploeg nam het initiatief in deze belangrijke strijd. Grote kansen leverde dat niet op. Maar DSOV (Door Sport Ontspanning Vijfhuizen) was wel regelmatig dreigend. Fortuna-coach Raphael Supusepa daarover:

‘Ik heb die jongens er al voor gewaarschuwd dat zij zouden gaan stormen. Het eerste kwartier tot twintig minuten veel lange ballen zouden gaan spelen. Ze hebben heel veel lengte voorin. Dan moet je onder die druk uitkomen. Ik denk dat we dat wel gedaan hebben. Maar we kwamen niet echt aan voetballen toe. We hadden te weinig rust waardoor wij ook veel de lange bal gingen spelen en niet echt in de wedstrijd kwamen.’

De oefenmeester zag een kwartier voor tijd zijn ploeg wel wat beter in de wedstrijd komen, maar de passing was slordig en het echte gevaar bleef dan ook uit.

Ondertussen gaven de standen op de andere velden ook niet veel hoop. Zowel IVV als Always Forward kwamen in hun wedstrijden op voorspong, wat zou betekenen dat het resultaat in Vijfhuizen sowieso niet van belang was. Op slag van rust maakte LSVV tegen IVV en Egmond tegen Always Forward gelijk, waardoor alles nog open lag.

Mokerslag

De bezoekers leken aanvankelijk na de start van het tweede bedrijf ineens wakker geworden. Nu leek Fortuna te gaan stormen, maar ook dat werd nimmer echt gevaarlijk. Een bal voorlangs met een laatste zetje van Senne Kroes werd door de thuis-goalie gered. En hoewel de Wormerveerders er zeker voor streden, kwam het niet verder.

In Vijfhuizen werd de sfeer door de spanning van de brilstand wat onrustiger. Spelers werden wat meer verbaal, vooral tegen de eigen ploeg en de beslissingen van de arbiter werden af en toe wat meer betwist. Het was wachten op het doelpunt en degene die dat zou maken mocht zich voor negentig procent alvast de winnaar wanen.

Dat was dus niet Fortuna Wormerveer. Dat leed balverlies in de as en de opbouw. Chris Zaide nam de bal dankbaar in ontvangst en stelde invaller Luca Schut in staat om een mokerslag uit te delen: 1-0. Supusepa vond dat een onbegrijpelijke misser.

‘Het stond helemaal open het centrum. Eén verkeerde bal en het stond helemaal open. We moeten het nog goed terugkijken maar dat kan niet als je op dit niveau speelt Er werd wel gevlagd voor buitenspel, maar dat is gissen. Maar die bal, daar begon het mee.

Teleurstelling

Dat LSVV in Landsmeer tegen IVV op voorsprong kwam, was alleen voor DSOV nog een fijne bijkomstigheid. Fortuna probeerde het nog wel maar Loek de Kwant schoot vlak voor tijd het laatste restje hoop aan diggelen.

De teleurstelling bij de Fortunezen was groot, heel groot. Het was heel lang doodstil in de kleedkamer. Hun coach had voor de wedstrijd niet het idee dat zijn ploeg het al had opgegeven.

‘We brachten weliswaar niet dezelfde energie als vorige week tegen Westfriezen. Maar ik vond ze eigenlijk wel vrij ontspannen. Ik had er wel veel geloof in met dat duel van vorige week. Maar misschien waren het toch de zenuwen van het moeten. Je probeert ze door ervaring wel voor te bereiden, maar ik weet niet precies wat er altijd in die koppies omgaat.’

De club heeft nu even de tijd om de koppen weer fris te krijgen en klaar te maken voor de nacompetitie. Op 9 juni is in Amsterdam WVHEDW de eerste tegenstander. Mocht Fortuna die wedstrijd winnen, dan mag het op 15 juni tegen Bergen of Den Helder proberen het seizoen nog te redden.

Door John Leppink