Volgens het college van de gemeente Wormerland heeft Stichting SPIJT geen serieuze alternatieven aangedragen voor het ijsbaanplan van de gemeente. Daar waren elf van de zestien raadsleden het mee eens en daarmee zijn de plannen die het burgerinitiatief heeft gemaakt van tafel.

De stichting maakte de alternatieve plannen omdat zij vreest voor de schade die de huidige plannen toe zullen brengen aan het natuurgebied rond het Kerkepad, en de geluidsoverlast die een outdoor padelbaan aldaar zou veroorzaken.

In eerste instantie werd er gestemd over het wel of niet kennisnemen van het burgerinitiatief van de stichting. Daar was iedereen voor. Maar de motie van de VVD om een quickscan uit te voeren over een deel van de plannen van Stichting SPIJT over de Spekhuisstraat kon op brede tegenstand rekenen, óók vanuit eigen partij. Ze kregen wel bijval van één andere fractie, Karen Schoonheim (GL):

‘Wij zijn blij dat er ook een andere partij is, de VVD, die bereid is om de alternatieven serieus te nemen en om te kijken of dat een betere optie zou kunnen zijn.’

Kansloos

Wethouder Marc Wit (CDA) is dat beslist niet:

‘Onder de huidige voorwaarden zien wij geen haalbare alternatieven.’

De Spekhuisstraat wijst het college af als optie en de Spatterstraat is ‘ook kansloos’ volgens de wethouder.

‘Het nu onderzoeken van niet-haalbare alternatieven zal een verwarrend signaal geven aan de provincie en dat kan leiden tot uitstel en misschien wel afstel.’

De Gedeputeerde Staten van Noord-Holland hebben momenteel de tijd om een beslissing te nemen over de ontheffing om op het beoogde nieuwe tenniscomplex op het ijsbaanterrein een clubgebouw te bouwen. Die ontheffing was nodig omdat de locatie in Beschermd Landschap (BL) ligt. Gedeputeerde Staten hebben gehoord van de gemeente Wormerland dat er geen haalbare alternatieven zijn.

Als de quickscan wordt uitgevoerd, geef je volgens Wit een dubbel signaal af. Hij denkt dat je daardoor risico loopt dat Gedeputeerde Staten een ander besluit nemen.

Het college wil dus graag doen alsof er geen alternatieven bestaan – dat hebben ze ten slotte tegen Gedeputeerde Staten gezegd – en die mogen er niet achter komen dat er stiekem wel alternatieven bestaan. Mede-indiener Gerard Rozemeijer (VVD) vindt het standpunt van de wethouder bijzonder:

‘De wethouder kan wel zeggen dat het geen alternatief is, maar dat is nou precies wat wij vragen: doe een quickscan, dan kunnen we zien of het een alternatief is.’

Volgens de wethouder is er al eens ‘hard onderzoek’ geweest naar de alternatieven. Volgens Karen Schoonheim (GL) was dat eerder een ‘zacht onderzoek’ en geen onderzoek naar de alternatieven zoals aangedragen door Stichting SPIJT.

Wethouder Wit legt uit wat precies de nadelen van het Spekhuisstraat-plan zijn volgens dat ‘harde onderzoek’ van hem. ‘De ideale hoeveelheid banen is negen’, zegt hij. ‘Het burgerinitiatief komt tot acht. Er is een onderzoek dat zegt negen banen, en dat heeft dit alternatief niet.’

Negen banen

Negen banen is een randvoorwaarde, die heiligt de wethouder als het gaat om zijn haalbaarheidsanalyse op de plannen. Een andere randvoorwaarde is budgetneutraliteit. Hoe de financiële verantwoording van het ijsbaanplan er precies uitziet, is na de zomer pas bekend. Dat betekent dat, als dan blijkt dat de plannen niet budgetneutraal zijn, er dan pas een nieuwe afweging gemaakt kan worden over de haalbaarheid. Casper Doorn (GL) vroeg de wethouder:

‘Tot nu toe is nog steeds niet gebleken dat de ontwikkeling ijsbaanterein ook budgetneutraal kan, dus hoe kan het dat de wethouder hiervan zegt, dat is haalbaar, terwijl het nog niet bekend is. En andere locaties zoals door de Stichting SPIJT in het burgerinitiatief zijn gesteld, waarom die niet haalbaar zijn?’

Volgens de wethouder zijn ze nu nog niet in de fase van het proces waarbij ze concessies gaan doen op de randvoorwaarden. ‘Als later blijkt dat we concessies moeten doen is dat later, maar niet nu.’

Voor het ijsbaanplan geldt dus: ingrepen op de randvoorwaarden komen te zijner tijd wel. Bij de plannen van Stichting SPIJT geldt: Het past net niet binnen de randvoorwaarden, dus het is niet haalbaar, dus het moet maar niet onderzocht worden.

De uiteindelijke stemming was niet echt spannend. Alleen de fractie van GroenLinks en twee leden van de VVD stemmen voor de motie. Dat heeft wel interessante implicaties. De VVD-fractie bestaande uit vier leden, tevens een College-partij, is tot op het bot verdeelt over de ijsbaan.

Onduidelijkheid

Martijn Doorenbos (VVD) en Fred Sanders (VVD) stemden tegen vanwege problemen die zij zien bij uitstel van de woningbouwopgave en mogelijke onduidelijkheid tegenover de provincie. De motie werd met elf stemmen tegen en vijf stemmen voor afgewezen.

De tegenstanders gaan mee in het verhaal van de wethouder. Zij willen het huidige plan eerst onderzoeken en als dit niet haalbaar blijkt, zijn de meesten wel bereid om naar alternatieven te kijken. Dit doen ze onder de noemer van betrouwbaar bestuur tegenover de provincie of omdat een nieuw traject vertraging op zou kunnen leveren.

Dat kun je betrouwbaar bestuur noemen, maar dat zou je ook strategische informatieverzwijging kunnen noemen. De raad wil alternatieven pas overwegen als het huidige plan onhaalbaar blijkt, maar dan zijn we de zomer gepasseerd en dus alweer heel veel vertraging verder.

Door Marijn Kerkhoven