De Orkaan stamt nog uit de tijd van illegale vuren, op pannen slaan, eieren tegen ramen gooien (of de rotte exemplaren door de brievenbussen proppen), zeep op auto’s en ruiten smeren, het pikken van hout van de buur-stapel en achtervolgende veldwachters... Dit jaar hebben we niks kunnen ontdekken.

Is de luilak-traditie in alle stilte uitgedoofd, of hebben wij gewoon niet goed opgelet?

In 2019 startte gemeente Zaanstad met een uitsterfbeleid voor het oude feest. Vanaf vorig jaar worden er geen ontheffingen meer voor luilakvuren afgegeven. Molenaarsvrouw Marianne de Boer (toen nog van Liberaal Zaanstad, nu van DZ) probeerde nog een lans te breken voor de traditie, maar de gemeente ontkende luilak te willen afschaffen:

“Wij hebben niet het feest Luilak afgeschaft. Wij hebben voor dit jaar gekozen om geen ontheffing meer te verlenen voor iets dat al niet mag, namelijk de luilak-vuren.”

Er zouden gesprekken gevoerd worden met organisatoren om na te gaan of dit jaar een ander besluit kon worden genomen. Of die gesprekken er zijn geweest weten we niet. Dat er geen vuren waren denken we wel te weten.

Wat we ook weten is dat het wegkwijnen van luilak niet ligt aan molenaars. Zij draaiden de nacht door en zorgden ervoor dat de molens op Looielak werden gezet. Met takken, manden en zeilen. Hun noeste arbeid werd beloond met warme luilakbollen en duivekater van het Zaanse Bakkertje.

Gerrit Admiraal
Gerrit Admiraal
Gerrit Admiraal

PS dit is bijna letterlijk het stuk dat we vorig jaar ook schreven. Alleen was het weer toen zo slecht dat de takken kleiner waren en de manden en zeilen achterwege bleven.