Eergisteren deelden we op De Orkaan het nieuws dat bij velen keihard binnenkwam: na bijna vijftig jaar sluit Manege Veldt in de Engewormer voorgoed de deuren.Ā
Een plek waar generaties zijn opgegroeid, vriendschappen ontstonden en liefhebbers hun passie voor paarden vonden, verdwijnt.
We gingen langs bij Diana Bentvelzen. Ze vertelt openhartig over de emotionele impact, het afscheid van de paarden en de onzekerheid over de toekomst. Kijk mee naar dit eerlijke en ontroerende verhaal van een bijzondere plek die velen niet zullen vergeten.
Door: Merel Kan.
Enorm geschrokken van het bericht, mijn dochters komen hier al ruim 4 jaar met heel veel plezier.
Ze zitten vooral met de vraag, waarom? Ze staan nog op wachtlijsten voor bijvoorbeeld een kastje en een andere verzorgpony. Voor de kinderen kwam dit nieuws als onweer en bliksem bij een heldere hemel.
Heel treurig dit. Ik wens iedereen veel sterkte en succes.
Wat een enorm gemis gaat het worden zonder manage Veldt. Mijn dochters zitten er nog maar net op, maar zijn emotioneel al zo erg aan alle paarden verbonden. Ze hadden hun rust gevonden en mijn jongste wil zelfs niet meer naar een andere manage, want āze ruilt haar paarden en ponyās niet inā.
Bedankt voor de dagen dat ze wel hebben genoten bij manage Veldt. Ze gaan alles missen, inclusief hun lieve juf.
We hopen dat de paarden goed terecht komen en alle medewerkers een andere goede plek zullen krijgen.
Wat vreselijk zonde van zo een prachtige accommodatie, zo triest...
Heel jammer dit, ongeacht de reden. Die mij eerlijk gezegd, niet geheel duidelijk is, maar dat terzijde. Ik hoop dat de paarden, medewerkers, en overigen elders goed terecht komen. En mevr. Bentvelzen een fijne toekomst, mogelijk bij een andere manege.
Triest dit is jaren de plek voor mensen om van hun passie te kunnen genieten ! Lief te hebben voor hun paard of pony . Vriendschap met anderen die de zelfde passie hebben ! Jammer
Onze dochter Linda heeft heel wat uren op zaterdag bij jullie op de manege doorgebracht op zaterdag eind 80er jaren/ begin 90er jaren. Dit jaar heeft haar dochter Lotte ook iedere zaterdag bij jullie op les gezeten. Door een val van het paard op haar hoofd, waarbij ze een hersenschudding opliep is ze een beetje bang geworden en niet meer teruggekomen. Ze vinden het alletwee verschrikkelijk dat de manege nu stopt na zoveel jaren en hopen van harte dat alle paarden een goede bestemming krijgen !! En natuurlijk ook alle medewerkers ā¦.
In de begin jaren negentig bracht ik mān dochters iedere zaterdagochtend naar de manage. Altijd genoten van de gezellige sfeer. Mooie herinneringen.
heel jammer dat de manege verdwijnt. ik wens iedereen en vooral de paarden een mooie toekomst toe.
Jeetje, ik wordt hier bedroefd van. Ik ben import in deze contreien maar komen wonen juist voor bijv een manege als deze.
Ik hoop dat de paarden een goed onderkomen krijgen en wens jullie allemaal sterkte de komende periode.