Het complex aan de Twiskeweg was lekker volgelopen, en het zonnetje was ook aanwezig. Maar na afloop van OFC – SVW ’27 kon er nog geen voorschot genomen worden op de titel. De gasten uit Heerhugowaard grepen de laatste strohalm in de strijd om het kampioenschap en versloegen de Oostzaanse koploper zaterdagmiddag met 1-3.

De belangen waren vooraf duidelijk. De voorsprong van OFC bedroeg vijf punten op de enige overgebleven titelconcurrent SVW. Alleen bij winst zou de uitploeg dus nog aanspraak maken op het kampioenschap en daarmee ook directe promotie. Winnen deed de ploeg van Robin Ernest en dus is de spanning volledig terug.

En dat terwijl het aanvankelijk een typische OFC-wedstrijd leek te gaan worden. Een duel waarin de tegenstander wel aanspraak dacht te kunnen maken op een punt of meer, maar waarin de Oostzaners uiteindelijk met de volle buit aan de haal gingen. Na een klein half uur leken die vermoedens bevestigd te worden toen rechtsbuiten Gerson Andre voor de 1-0 zorgde.

Op rozen

Een goede een-twee, opgezet door Demio Walberg, had de defensie opengebroken. Op een poging van Walberg kon SVW-keeper Tim Kuipers nog wel redding brengen, maar toen Andre de bal daarna voor zijn voeten kreeg, was er geen redden meer aan voor de sterke goalie van de uitploeg. Met een ruststand van 1-0 zag het er heel goed uit voor de koploper.

Maar waar de eerste helft vooral bol stond van kansen op kansen, was het in het tweede bedrijf allemaal wat daadkrachtiger. Vooral bij SVW. Er brak na rust een fase aan waarin beide ploegen genoeg mogelijkheden creëerden. Het was uiteindelijk SVW dat die periode doorbrak; spits Marlon Börnemann had na meerdere momentjes eerder in het duel eindelijk zijn goal te pakken.

Aan de hand van gerenommeerd zaalvoetballer Jordy Cretier nam de nummer twee van de competitie het duel daarna in handen. Winnen was tenslotte het enige wat telde voor de uitdager van OFC. Het lukte SVW om door te stoten. De OFC-goalie stond aan de grond genageld toen een Heerhugowaardse voorzet niet al te hard, maar perfect richting het zijnet verlengd werd: 1-2.

Alles of niets

Het lukte de ploeg van Dave Derlagen hierna wel om zich nog een keer op te richten. In de laatste tien minuten van het duel was de gelijkmaker een paar keer heel dichtbij. Met name Rouchan Khairi had ‘m een paar keer op de schoen, maar Kuipers stond ook in de slotfase op zijn post. Ondertussen lag het aan de andere kant open en werd het in de blessuretijd nog 1-3.

En zo heeft OFC het nog altijd in eigen hand, maar kan er nog allesbehalve achterover geleund worden. Derlagen probeerde na afloop te duiden waar het misging.

‘Voor rust was er niet zo heel veel aan de hand. Vervolgens krijg je een goal tegen, maar in die fase daarvoor kan je ook de 2-0 maken. We lieten ze soms net te ver komen. En dan kan zo’n bal net een keer goed vallen in de zestien. Dan moet je ze hoger houden.’

Druk?

Waar de mannen van Derlagen zich de afgelopen periode vaak zelf scherp moesten houden door de grote voorsprong, komt er door het verlies nu opeens druk waaronder ze juist rustig moeten blijven.

‘Ik maak me niet zo druk. Natuurlijk is het vervelend en loop je liever uit dan dat het verschil twee wordt. Maar je hebt het in eigen hand. Als je je ding doet en je niveau in die laatste wedstrijden haalt, dan verdien je het om kampioen te worden. En anders niet.’

Door Hugo Heinen.