Afgelopen dinsdag ben ik voor het eerst sinds tijden weer eens weggelopen uit een restaurant. Dat gebeurde vroeger wel eens als ik na een kwartier nog niet was opgemerkt door het personeel.

Nu stond ik na 15 seconden al buiten. 

Op fietsvakantie In Frankrijk zit ik al een week in de corona-check modus. Bij het ontbijt in het hotel, de koffie onderweg, de lunch, het biertje op het terras en het diner is het vaste prik: “votre pass sanitaire s’il vous plait”. Een fluitje van een cent. In een paar seconden is het gecontroleerd. Iedereen overal. Het is een eigenwijs volkje die Fransen maar hier geen Franse slag.

Totdat vriend R. en ik bij restaurant La C. te V. neerstreken. Het was niet nodig om onze gezondheidspas te laten checken volgens de ‘patron’.

Tja. Dan stappen we weer op. En dat deden we, de eigenaar verbijsterd achterlatend.

Tot dusver zijn de corona-protesten vooral afkomstig van antivaxers, corona-ontkenners en andere ‘vrijheidsstrijders’. Het wordt tijd dat de mensen die om hun gezondheid geven ook van zich laten horen.

Van mij hoeven mensen zich niet laten vaccineren. We leven in een vrij land. Ik wil alleen niet naast ze zitten in een restaurant. 

Als ik volgende week weer in het land ben en in het restaurant wordt niet om mijn CoronaCheck gevraagd, dan maak ik rechtsomkeert. Ik eet liever niet bij Happie Wappie.