Minister Faber, u weet wel, die van het ‘strengste asielbeleid ooit’ wilde haar handtekening niet zetten onder de voordracht voor een lintje van vijf oud-vrijwilligers van het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers), want ‘hun werk staat haaks op mijn beleid’.

Zij werd gesteund door PVV-leider Wilders die ‘mensen die meewerken aan het pamperen van asielzoekers’ niet wilde belonen met een lintje.

Een blik op de Zaanse lintjes leert dat de kleinzieligheid van de PVV zich niet heeft vertaald in scherpzinnigheid. Wij troffen onder de 27 lintjes van vrijdag niet minder dan vier verdachte gevallen aan.

Die zijn kennelijk niet opgemerkt door de opsporingsdienst van de PVV. We willen natuurlijk niemand verraden maar de heer K. heeft twee Syrische vluchtelingen opgevangen, mevrouw P. ondersteunde een gevlucht Afghaans gezin, meneer E. ‘zet zich al decennialang onbaatzuchtig in voor de medemens’ waarbij hij ook ondersteuning aan vluchtelingen in de noodopvang gaf, terwijl mevrouw W. zich intensief inzette voor Oekraïense vluchtelingen.

Het strengste asielbeleid is vooral een strenger lintjesbeleid. Je moet natuurlijk ergens beginnen, maar dan wel een beetje beter opletten. Een mooi uitgangspunt zou zijn voortaan iedereen die zich ‘onbaatzuchtig inzet voor de medemens’ meteen van de lijst afvoeren. Want daar houden ze bij de PVV niet van. 

Door: Piet Bakker