Bij Fortuna Wormerveer is de gifbeker wel erg diep. Lang leek de fusieclub op weg naar in ieder geval zijn eerste punt van het seizoen. Buurman Saenden kende echter geen mededogen en won met 1-3.

Oud-topvoetballer Ruud Gullit was twintig jaar geleden trainer bij Feyenoord. Dat was geen onverhoopt succes. Toen de resultaten uitbleven sprak de oud-speler van onder meer PSV en AC Milan de legendarische woorden: ‘ik ben niet te benijden’. Woorden van strekking zouden ook van toepassing kunnen zijn op het trainersduo van Fortuna. Vier duels, nul punten en nog maar twee goals gemaakt.

Logischerwijs was hoofdtrainer Emre Bozkurt teleurgesteld. Zijn assistent Barry Emmerig nam de honneurs waar en deed een analyse waar weinig op af te dingen viel:

‘Fortuna komt uit een lastige periode met twee degradaties op rij. We hebben ook een jonge groep, maar begonnen het seizoen ook met veel blessures waardoor we nog niet met een vaste kern konden starten. Ondanks dit begin, lijkt de sfeer goed en is de trainingsopkomst ook prima. Maar op het moment dat zondag de bal gaat rollen gebeurt er iets in die koppies. De resultaten helpen daarin natuurlijk niet mee.’

Toch willen ze aan de Esdoornlaan nog niet wanhopen en zeker niet met de witte vlag zwaaien. Opnieuw Emmerig:

‘In de tweede helft had ik het gevoel dat er een zege inzat. Tot die rode kaart en de strafschop. Onze jongens willen heel graag, maar zijn soms wat overijverig, waardoor we te veel kaarten pakken. Daar moeten we aan werken. Maar het is simpel; we hebben een overwinning nodig. Als we een goede serie kunnen neerzetten komt het vertrouwen terug. Dan weet ik zeker dat het goed komt.’

Korte vreugde

Het was twaalf jaar geleden dat de Wormerveerse buren tegen elkaar speelden, maar van afgunst is geen sprake. Getuige de taart die Saenden van Fortuna Wormerveer kreeg ter ere van het 65-jarig bestaan van de eerstgenoemde club afgelopen mei. Al moet gezegd dat de beide clubs elkaar niet heel vaak troffen.

De bezoekers hadden op het Wateringcomplex wel het meest te verliezen. De club achter het spoor kwam als koploper van de derde klasse ook goed uit de startblokken. Na een uitbraak van Saenden werd een inzet van Largo Rogers door Fortuna-verdediger Jarno Plasmeijer gestuit.

Na acht minuten was het plotseling raak. De oudste aan Fortuna kant, Emre Bilgin, begon aan een actie en haalde uit, al had het meer weg van een rollertje. Die verraste de Saenden-defensie, inclusief keeper compleet: 1-0.

De vreugde was maar van korte duur. Een afstandsschot werd door Fortuna-goalie Justin Jager over de lat getikt. Maar uit de daaruit voortvloeiende hoekschop volgde wel de gelijkmaker. Jager bokste de corner weg, maar deed dat voor de voeten van Miel Honig die geen twijfel kende en raak schoot.

Het half uur dat nog volgde ging redelijk gelijk op, al leken de bezoekers gaandeweg het eerste bedrijf wat de overhand te krijgen en waren er wat kleine kansjes en pogingen die zonder resultaat bleven. Voor Fortuna toonde rechtsbuiten Jaiel Peroti zich regelmatig op dreef.

Rood en penalty

Zonder wijzigingen vingen de buren de tweede helft aan. Hoewel Saenden optisch wellicht de beter voetballende ploeg bleef, was er vanuit Fortuna kant wel degelijk een verandering zichtbaar. De thuisploeg gooide de schroom van zich af en wilde laten zien dat het de rode lantaarn niet waard is.

Ironisch genoeg waren de twee beste mogelijkheden voor Saenden. Na een goede combinatie had Honig opnieuw voor het afdrukken, maar lagen er twee Fortunezen in de weg. Even later raakte Fortuna de bal in de opbouw kwijt, stond de verdediging even uit de pas en bood Arsenio Dihalu zijn teamgenoot Jordi Wigman een opgelegde kans. De spits schoot echter over.

Het bleek, ondanks de dappere pogingen van de hekkensluiter, wel uitstel van executie te zijn. Iets meer dan tien minuten voor tijd opnieuw Saenden in de combinatie, maar voordat Damien Wijndal bereikt werd, maakte Reuben Serwaah een overtreding op diezelfde Wijndal. Arbiter Groot wees resoluut naar de stip en Serwaah moest met een tweede geel vertrekken. Wigman schoot onberispelijk de 1-2 binnen.

De weerstand van Fortuna Wormerveer was daarmee definitief geknakt. Een minuut later strooide Saenden nog wat extra zout in de wond. Opnieuw een actie van Dihalu, nu was het Wijndal die de definitieve eindstand op het bord zette. Die goal bracht zijn ploeg niet direct terug naar de koppositie.

Dihalu ambitieus

De naam is al een paar keer genoemd. Arsenio Dihalu was weer van grote waarde voor Saenden. Het wat de Duitsers zo mooi het ‘dreh und angelpunkt’ (spelmaker) noemen, heerste weer op het middenveld en was bij alle drie de goals direct of indirect betrokken. Eerst moest hij lachen op de vraag wanneer tegenstanders eindelijk van hem af zijn en sprak hij kort zijn ambities uit:

‘Stoppen? Nee ik stop nooit. Zolang de benen nog doen wat ik wil, voetbal ik gewoon door. Of we voor het kampioenschap gaan? Ik heb toezeggingen gedaan om te blijven met doelen en ambities. Dus ik vind zeker dat we voor de titel moeten gaan. We willen sowieso graag voor promotie spelen. De titel is de kortste weg, maar als we een periode pakken voor de nacompetitie zijn we ook goed op weg.’

Door John Leppink.