Even leek het erop dat Saenden in blessuretijd de winst zou pakken tegen Hercules Zaandam. Maar dat was buiten een laatste poging van de bezoekers gerekend. En dus eindigde het na een heerlijk voetbalgevecht in 3-3.
Of hij het nou speciaal voor Moederdag deed of niet, Che Steutel was sowieso de gevierde man bij de fusieclub. In de absolute slotseconden scoorde de invaller de gelijkmaker. Met een trotse moeder en zus naast zich keek hij terug op zijn rol en het duel.
‘Voordat ik erin kwam, had ik er een hard hoofd in. Helemaal na die 3-2 van hen in blessuretijd, net nadat we zo hard hadden gevochten voor de 2-2. Maar juist daarom is dit extra lekker. We hebben de punten hard nodig en ik scoor niet zo vaak. Dus hier ben ik heel blij mee.’
Voorzichtig begin
Dat het een spektakelstuk zou worden, had niemand na het eerste kwartier kunnen voorspellen. Door het belang van de wedstrijd voor beide ploegen werd er vooral afgetast en niet meteen vol gas gegeven. Het eerste doelpunt kwam dan ook enigszins uit de lucht vallen. Een lange bal op Huub Heinen werd door de linksbuiten vakkundig afgerond: 1-0.
Die goal deed de wedstrijd goed, want Hercules moest nu komen en liet zich daarna twee keer gelden. Bruce de Graaf schoot na een goede actie net over. Even later zag Luke Schagen de bal over het doel stuiteren, nadat hij keeper Calvin Valente iets te ver voor zijn doel zag staan.
De derde poging was raak voor de paarshemden. Valente kreeg een afstandsschot niet onder controle. Hij voorkwam nog een doelpunt van Reino Kok, maar had geen antwoord op de rebound van Jeremy Kho, die de gelijkmaker binnenschoot.
Lang konden de Zaandammers daar niet van genieten. Nota bene na een periode van druk van Hercules, leed Saenden balverlies op eigen helft. De bal kwam terecht bij Julian Gosman, die Jordi Wigman in stelling bracht. De clubtopscorer wist daar wel raad mee: 2-1.
Heerlijk slotkwartier
In de tweede helft leek die goal lange tijd beslissend. Hoewel het spel niet altijd even goed was, ontstond door de derbysfeer en het uitblijven van een definitieve beslissing een aantrekkelijk schouwspel voor de neutrale kijker. Optisch had de thuisploeg het overwicht, maar ook de bezoekers lieten zich niet onbetuigd.
Het venijn zat hem deze middag duidelijk in de staart, met een heerlijk slotkwartier als gevolg. Kok kreeg twee kansen om zijn ploeg langszij te brengen. De eerste keer werd zijn schot geblokt, de tweede keer redde doelman Valente een vallende kopbal.
Toch viel de 2-2. Een vrije trap werd door Kok met de voet verlengd en vlak voor het doel gaf Redouan Magouz het laatste zetje. Was dat de eindstand? Nee, zo bleek enkele minuten later. Mees de Droog kreeg namens Saenden nog een schotkans, maar mikte over.
En toen kwam de blessuretijd. Twee invallers leken de wedstrijd alsnog te beslissen. Damian Wijndal gaf een vlijmscherpe pass op Mikey Hoffs. Hercules-goalie Terry Bosma kwam net te laat, waarna Hoffs koelbloedig de 3-2 binnenschoof.
Met een ultieme wanhoopspoging zette Hercules nog één keer aan – en dat bleek niet voor niets. Luke Schagen bracht de bal nog één keer de zestien in, Dennis Schavemaker kopte door en Che Steutel werd de held van de middag.
‘Gaan het redden’
Anderhalve minuut lang was Mikey Hoffs de grote held aan de kant van Saenden. Hij baalde dan ook stevig van de late gelijkmaker, maar keek desondanks met vertrouwen uit naar de nacompetitie, die Saenden nu veilig heeft gesteld.
‘Tja, ik dacht dat het de winnende treffer was. Maar wij mogen nooit verliezen van Hercules. Op hun veld speelden we ze eerder dit seizoen nog van de mat. Dit puntverlies is ook vervelend, want hoe hoger je eindigt, des te minder rondes je hoeft te spelen in de nacompetitie. Als degradant wilden we voor de titel gaan, dat is niet gelukt. Maar we hebben vertrouwen genoeg dat we het alsnog gaan redden in de nacompetitie.’
Door John Leppink
