Het is eigenlijk oud nieuws. Want het gebeurde in de avond van 2 juli. Onze collega’s van de Noorse Svalbardposten (‘de noordelijkste krant ter wereld’) zaten er bovenop: ‘Skoleklasse motte pa isbjornbinne med unger’ (‘Schoolklas kwam ijsberenmoeder met jongen tegen’).
De schoolklas bleek een groep leerlingen van het St. Michael College uit Zaandam te zijn.
Zij stuitten, onder begeleiding van onder meer scheikundedocent Jack Kauw, op een ijsberenmoeder met twee jongen. Een zeldzaam én gevaarlijk moment. De groep, bestaande uit ongeveer twintig scholieren van rond de 17 jaar oud, was net begonnen aan hun tocht richting Bohemanflya toen ze plots werden geconfronteerd met de bijzondere dieren.
Natuurlijk willen we meer weten over het avontuur. We bellen met de school.
Helaas is Jack Kauw met vakantie. En bij rector Mirjam Ruigrok past, ondanks eerdere toezeggingen, een gesprekje met De Orkaan niet in haar agenda. Een waarnemend woordvoerster beperkt zich tot de mededeling:
‘Alle veiligheidsmaatregelen worden in acht genomen en er is altijd respect voor de omgeving.’
Schoten
Door de groep werden zowel knalpatronen als geweerschoten gebruikt om de beren te verjagen. Jack Kauw vuurde een schot met zijn signaalpistool af. Aan de Svalbardposten vertelt de leraar dat er geen paniek ontstond. Hij zou duidelijk instructies aan de leerlingen hebben gegeven. Zij maakten foto’s en video’s:
‘Dit was volgens mij de beste manier om een beer te ontmoeten, als je er dan toch één tegenkomt. Alles was onder controle en veilig. De leerlingen vonden het echt en bijzonder om een beer te ontmoeten in de wildernis van Svalbard.’
Nadat de berenmoeder met haar kroost zijn verjaagd, neemt de groep contact op met de Sysselmester (een soort gouverneur) van Spitsbergen. Die adviseert hen, uit respect voor de beren, het gebied te verlaten.
Kwetsbaar
De ijsberen op Svalbard worden als kwetsbaar beschouwd vanwege de afname van zee-ijs door klimaatverandering en de toenemende menselijke activiteiten in hun leefgebied. Ze zijn streng beschermd: jagen en verstoren is verboden, en er gelden strenge regels voor toeristen en bewoners. De Sysselmester houdt toezicht op deze regels om zowel de ijsberen als mensen te beschermen. Ondanks deze bescherming blijft de toekomst van de ijsberen onzeker door de druk van klimaatverandering en verstoring door mensen.
Aan de krant meldt Kauw:
‘We kozen ervoor om vanaf daar naar Longyearbyen te gaan. De reis verliep niet helemaal zoals gepland, maar we houden er een ontmoeting aan over die we nooit zullen vergeten.’
Of er volgend jaar weer een groep van het Michael College die kant op gaat is nog niet bekend.
Het St. Michael College organiseert jaarlijks meerdere reizen. Eerder schreven we over de reis naar Istanbul. De school gaat in oktober ook met een ‘beperkt aantal leerlingen’ naar Oman (‘avontuurlijk ingesteld? en niet bang voor loslopende kamelen?’). Dat kost all-inclusive zo’n € 950. De school schrijft: ‘Het reisadvies van de overheid geeft aan dat reizen naar Oman veilig is.’ Op de site van het Ministerie van Binnenlandse Zaken staat het tegenovergestelde: ‘Let op, veiligheidsrisico’s’.
Door Merel Kan, met informatie van de Svalbardposten (zit achter een betaalmuur), mail SMC (Oman) en Ministerie van Binnenlandse Zaken. De afbeelding boven is een screenshot van de Noorse krant.
Pfff, zeker alleen maar op de fiets naar Bakkum geweest en nu nog steeds?
Die wereld heeft onze generatie allang voor ze naar de galemische geholpen.
Dit was als reactie op Henk Visser z’n post
In de nabije toekomst vraagt een jongvolwassen kleindochter aan haar oma: ‘Oma, jij hebt toch vroeger ijsberen gezien? Die zijn nu uitgestorven. Wat heb jij gedaan om ze te redden?’ De oma, die in haar jeugd op het St. Michael College in Zaandam zat, heeft geen antwoord.
Geen wonder. Met haar vliegtocht droeg ze al bij aan de klimaatopwarming dat verantwoordelijk is voor het krimpen van de leefomstandigheden van ijsberen waardoor ze langzaam uitsterven (bron: WWF).
Een waarnemend woordvoerster van de school vertelde: “Er is altijd respect voor de omgeving”. De ‘gouverneur’ van Spitsbergen adviseerde de groep het gebied te verlaten, “uit respect voor de beren”.
Zien we hier de discrepantie?
De zelfzuchtigheid van de leerlingen kan hen niet geheel kwalijk genomen worden.
Verantwoordelijk is het onbezonnen idee van de schoolleiding om scholieren op ‘schoolreisje’ te sturen naar verre landen en daarmee een CO2 voetafdruk achter te laten. Voor wat? Sensatiezucht, boost op persoonlijke social media? In ieder geval niet om wat te leren van de natuur en hoe deze te respecteren door gewoon daar niet naar toe te gaan. Wordt op het St. Michael College ooit wel eens gesproken over Greta Thunberg?
Dit roekeloze schoolbeleid is geen voorbeeld. Het laat ons achter met de vragen van kleinkinderen. ‘Opa, oma; waarom zijn er geen ijsberen meer? Waarom moeten we zoveel geld betalen om veilig te blijven voor overstromingen, hittegolven, dijkverhoging, stroomuitval? Waarom vliegen mensen zo zinloos veel?
Heel mooi verwoord, mijnheer Visser.
Er zijn ook scholen in de Zaanstreek die een schoolontbijt voor de leerlingen verzorgen, omdat daar thuis geen geld of geestelijke ruimte voor is. Voor veel van die kinderen zouden die "drie dagen Renkum" van mevrouw Kok waarschijnlijk heel welkom, want hun enige uitje in de zomer zijn.
Goh, wat een interessante reizen. Ik ging met school 3 dagen naar Renkum!
Dat veiligheidsadvies van Buitenlandse Zaken staat zo wat bij elk land.niets van aantrekken en gewoon naar Oman. vond het er heel veilig als vrouw alleen.