Goede wijn behoeft geen krans en uitmuntend water al helemaal niet. Wie Zaans water kent, heeft het door de aderen vloeien.
Water
Het kan geen toeval zijn dat water-fotografe Daniëlle van der Erve zich in Zaanstad heeft gevestigd. Elke maand deelt ze water met ons. Uit de rivier, een sloot, een meer of een plas, maar altijd Zaans.
Daniëlle:
‘Daar waar de Zaan wijd is loop en kijk ik graag. Hier met wat masten in de verte bij een zonsondergang. Eerst dansten ze er boven, maar naar mate de zon zakte en warme kleuren stegen bereikten ze elkaar. Het was meer dan de moeite waard om stil te staan.’
Door Daniëlle van der Erve
Ja, toen namen ze het niet zo nauw met het milieu, niet alleen de bedrijven langs de Zaan, ik vraag mij af of de recreanten ook een prullenbak op de boot hebben waar al het afval in ging.
Daar kunnen we hopelijk vanuit gaan!
Hoe mooi een simpele foto van water kan zijn..,
Dankjewel!
Gesproken van Zaanwater. In de vijftiger, zestiger jaren, toen het woord "milieu" nog uitgevonden worden moest, voeren mijn ouders, mijn beide zussen en ik met onze Regenboog (flink plezierjacht) in de weekends op en neer naar "de Meer" = het Alkmaarder Meer, alwaar naar hartelust gezeild werd, als het weer daartoe geschikt was. Maar het water in de Zaan leek wel van lood gemaakt, zo goor en zwart zag het eruit. Want alle fabrieken langs de kant loosden hun afvalwater erop. Bij de Zeepkeet "De Adelaar" van Jan Dekker hingen wat gonje zakken voor de lozingspijpen, in de onderstelling dat de langs varende recreanten gek waren, of blind. Zómaar, recht de Zaan in. Ons bestek, in de messenbak aan boord, dat over het staal heen een flinterdun laagje zilver had, verkleurde zwart. En alle witte elementen van de traditionele houtbouw werden ook al zwart. Later is het wel weer opgebeterd, maar zoiets vergeet je niet gauw, dat zomaar spuien van het vuil op de Zaan ...
Gelukkig dat het opgebeterd werd!
ALTIJD WEER INDRUKWEKKEND.
Dankjewel hoor!