Vrijdagavond 12 september 2025, de terugkeer van Vitesse in het profvoetbal. En dat in Wijdewormer, op het AFAS Trainingscomplex van Jong AZ. 64 dagen na het intrekken van de licentie werd er weer gevoetbald. En niet met 5 man op een verlaten Papendal, maar met 21 selectiespelers. En veel belangrijker: voor het echie. De uitslag? Die was 4-0 in het voordeel van Jong AZ.
Weliswaar met jeugdelftallen, maar er hebben ook clubs als Real Madrid en Manchester City gespeeld in de Wormerse polder. Toch was de belangstelling nog nooit zo groot als vrijdag. Dat maakte het toch allemaal heel surrealistisch. Twee ploegen voor wie echt presteren dit seizoen eigenlijk niet meer mogelijk is, en toch zoveel aandacht. De romantiek van het spelletje… Zelfs op de Zuiderweg stonden mensen met een zaklamp om maar een glimp mee te krijgen van de rentree van hun cluppie.
0 en -12
De thuisploeg begon het duel met nul punten op de teller, de gasten gingen met -12 van start. Vitesse en Jong AZ zijn de enige twee Keuken Kampioen Divisie-ploegen die dit seizoen nog geen punt pakten. De Arnhemmers kregen daar natuurlijk ook nog geen kans voor, Jong AZ verloor al vier wedstrijden op rij. Een op het laatste moment bijeengeraapt zooitje Vitessenaren treffen, kwam op een aardig moment voor de talenten van Lee-Roy Echteld. Beelden om Vitesse vooraf te analyseren waren er niet, dus werd nog meer dan anders van het eigen spel uitgegaan.
De Arnhemmers begonnen het duel eigenlijk nog best aardig. Je zou in ieder geval niet zeggen dat de elf op het veld elkaar pas een paar dagen kenden. Er waren zelfs kansen. Voor Dillion Hoogerwerf, een van de spelers die Vitesse in onzekerheid wél trouw bleef, bijvoorbeeld. Toch was de eerste goal na 21 minuten voor Jong AZ. Verloren zoon Lequincio Zeefuik scoorde, vlak voor het Vitesse-vak. En na een gevoelig passje met de buitenkant van Kevin Toppenberg, dat ook.
Net wel
‘Er zat veel gevoel in je rechtervoet vandaag, Kevin….’
‘Heel veel. Ik ben echt heel blij. Ook door die assist, maar dat ik daarna ook nog scoor… Ik heb daar heel lang op gewacht. Het was altijd net niet, en nu net wel. Daar ben ik zo blij om. Je zag het aan hoe ik het vierde, ik kon het niet geloven. Eindelijk, eindelijk. Het was gewoon opluchting, eigenlijk. En ik voelde ook meteen de trots van mijn moeder, die zat op de tribune met mijn zaakwaarnemer.’
Toppenberg werd vrijdag de Vitesse-beul, omdat hij vlak na rust de Jong AZ-voorsprong verdubbelde. Van links naar binnenkomen en in de verre hoek krullen; de buitenspeler probeerde het al zo vaak, maar nog nooit lukte het in het betaalde voetbal. Nu wel. Even later ging hetzelfde op voor Kiani Inge. Oké, zijn goal was niet half zo mooi als die van Toppenberg, maar het was wel ook zijn eerste ooit. Zo werd het voor meer dan alleen Vitesse een avond voor in den eeuwigheid. Yoël van den Ban pikte ook nog een doelpuntje mee en bepaalde de eindstand op 4-0.
Van Roosmalen
Afgetekende cijfers, maar het Arnhemse vak had het van tevoren ingecalculeerd. Marcel van Roosmalen zei vooraf nog wel grappend 1-5, maar ook voor hem leek de avond na alleen de opkomst al geslaagd. Het liefst was de voormalig inwoner van Wormer nooit meer teruggekeerd, maar voor vanavond had ‘ie toch een uitzondering gemaakt. Nooit meer naar Wormer werd tóch weer naar Wormer. Net zoals nooit meer Arnhem binnenkort ook tóch weer naar Arnhem zal worden. In het GelreDome keert Vitesse op 20 september natuurlijk pas écht terug. Dit was in dat opzicht een opwarmertje, maar niet eentje om snel te vergeten.
Opstelling Jong AZ: Zeggen (K); Inge (’79 Zwart), Menu, Van Duijl, Esajas; Twisk (C), Boogaard, Robbemond (’68 Van den Ban); Hartog (’68 Van der Klaauw), Zeefuik (’46 Van Duijn), Toppenberg (’68 Smits).
Door Hugo Heinen. Foto boven (Jasper Hartog in duel met het gezicht van de Vitesse-wederopstanding, Alexander Büttner): Orange Pictures.