Een maand voor zijn 80ste verjaardag overleed op 26 maart 2024 Wil de Potter in Weiteveen (Drenthe). Wil, geboren in 1944 te Sint Jansteen, Zeeuws Vlaanderen, studeerde in Amsterdam, kwam daarna naar Zaandam en was vanaf 1973 ruim 25 jaar docent wiskunde aan het Zaanlands Lyceum.
Door problemen met zijn gehoor moest hij noodgedwongen stoppen met lesgeven. Wil was als fotograaf betrokken bij de papieren Orkaan in 1986. Hij hield van kunst en literatuur, was liefhebber van jazz, speelde trombone en nam les bij trombonist Bart Lust (1967-2017). Een groot trombonist werd hij niet. Hij legde zich meer toe op fotografie en het maken van gomdrukken.
Het lawaai in de randstad werd een steeds groter probleem voor hem. Daardoor verhuisde hij met zijn vriendin Elly Koning naar het rustige dorp Weiteveen in Drenthe bij de Duitse grens aan de rand van natuurgebied Bargerveen. In 2014 overleed Elly en sindsdien woonde hij alleen op zijn landgoed Pottersteijn.
Hij hield zich daar bezig met de natuur, de planten en dieren in zijn tuin, bestudeerde het gedrag van vogels. Wil was tevens een bevlogen historicus. Hij deed onderzoek naar het leven en werk van de Italiaanse beeldhouwer en diplomaat Giuseppe Ceracchi (1751-1801) en was begonnen met het schrijven van een boek over het leven van Ceracchi. Dat boek zal er helaas niet komen. De uitvaart heeft in stilte plaats gevonden.
Door Jan Schoen.
Paar jaar wiskundeles van hem gehad op het Zaanlands. Een bijzonder markant figuur zal ik maar zeggen. Op maandagmorgen regelmatig nog niet fris na een heftig weekeinde. Ik herinner mij zijn niet te stoppen trombonesolo's als hij bij Nol Sicking speelde. En als we in het weekeinde uit gingen dan kwamen we hem nog wel eens tegen in een zekere staat. Dat was wel vreemd hoor om je leraar tegen te konen toen, in de jaren 70.
...,en dan... plotseling als uit het niets, valt mijn oog op een melding over ene Wil de Potter... Wil de Potter..., verdorie dat was een begrip in de Parkstraat te Zaandam, waar ik al jaren woonde. Wil was op dat moment druk met oefeningen op de trombone. Hij had les van een bekende Zaanse trombonist en probeerde de Zuiderzee ballade te spelen... tot diep in de nacht... Wil kwam vaak bij mij op visite en had veel bewondering voor kunst. Ik schilderde in die tijd en was aangesloten bij de BKR waar ik mijn zuur verdiende centjes van ontving. De kunstenaarsvereniging Het OogVanZien had een pand gekraakt in de westzijde en daar was Wil vaak te vinden. Hij heeft mij en de hele familie ook nog eens gefotografeerd en die opmerkelijke afbeelding hangt nog steeds ingelijst en wel aan de muur bij m'n dochter. Het waren wilde tijden met Wil... maar de melding bevatte de mededeling dat Wil er niet meer is, overleden en verdwenen van deze aardbol. Gelukkig zijn de foto's er nog..... Dick Visser.
il a een super leuke moderne leraar. Ik heb mooie herinneringen aan hem. Toen ik in de jaren 70 le van hem kreeg, ginmg hij vriendchappelijk met ons om. Dat was uniek in die tijd.
Ik heb heel andere herinneringen aan deze leraar, die ik totaal niet kan rijmen met het kleurrijke beeld dat hier geschetst wordt. Ik heb wiskunde laten vallen, dat kon toen nog. Wat mooi dat deze bijzondere man op hoge leeftijd nog kon genieten van de natuur, kunst en cultuur, en studeerde en schreef. Misschien kan iemand het boek ooit voltooien.