We ontvingen mail van Ineke: ‘Bijgaand een foto van Piet Boon. Er ligt weer eens sop in het water van de waterval. Die moet zeker schoon worden?’
Nu de lente heeft aangeklopt is het tijd voor een frisse voorjaarsschoonmaak. De tuinkussens, de parasol en het opblaasbadje kunnen van zolder, en de fleece dekentjes kunnen naar zolder. De kledingkast ontdoen we van winterkleding, de gordijnen gaan in de was… en de waterval bij Inntel soppen we lekker uit.
Nou ja, ‘we’ is misschien niet helemaal het juiste woord. Maar iemand kreeg het vandaag in zijn bol om het water van zeep te voorzien. Het ziet er fris uit, dat geven we toe.
De waterval ruikt naar chloor, vermoedelijk om algvorming te voorkomen. maar dat is veel schuin... Floddertje mocht dit jaar de bleek er vast ingieten.
Doet me enigszins denken aan een aardigheidje, dat m'n moeder 's uithaalde op de huishoudschool. Ze was iets te openhartig geweest en moest voor straf regels schrijven, alleen gelaten in de klas. Die regels waren, netjes en wel, snel genoeg af. Toen heeft ze het houten schoolbord geheel ingesmeerd met vloeibare zeep, zodat er niet meer op te schrijven viel. De schooljuf hoefde niet te vragen wie dat op 'r geweten had: met de rug naar de klas riep ze meteen de achternaam van de schuldige, die het bevel kreeg om het bord af te lappen. Nou, ook dàt heeft ze geweten: wòlken schuim kwamen er van af. En nog maanden daarna blonk het schoolbord van de frisheid!